Skip to main content

Seasons

ဘ၀၏ ရာသီမ်ား





`မနက္ခင္း´…
ေလထုထဲမွာ တခ်ိဳ႕ေသာအရာေတြ ႐ွိေနပံုပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ လမ္ေလ်ွာက္​​ေနရာကေန ရပ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေခါင္းကိုေမာ့၊ ေလကို တဝ႐ႈသြင္းလိုက္မိတယ္

‘အို ... ဒါ ေႏြဦး ပဲ။’

ေအာက္က ျမက္ခင္းကို ငံု႔ၾကည့္လိုက္​​ေတာ့
ၾကက္သြန္နီအ႐ိုင္းပင္ေတြရယ္၊ ထြားက်ိဳင္းတဲ့ ျမက္ပင္႐ွည္ခပ္စိမ္းစိမ္ေတြရယ္
ခတၲာေတြနဲ႔ ဒက္ဖိုဒယ္ ( Daffodils) လို႔ေခၚတဲ့ အဝါေရာင္ပန္ေတြလည္း ပြင့္ဖူးေနၾကတယ္
သူတို႔ဆီက အနီေရာင္နဲ႔ အဝါေသြးေတြဟာ ၿခံဝန္းထဲမွာ အကန္႔သတ္မဲ့ လင္းျဖာေနၾကေလရဲ႕။
ခ်ိဳင့္ဝွမ္းထဲမွာ ဒန္ဒီလီယြန္(Dandelion) လို႔ေခၚတဲ့ ေခြးသြားစိတ္အနားတန္းအ႐ြက္နဲ႔ ဒါဇင္လိုက္ခ်ီတဲ့ အေလ့က်ပန္းဝါဝါေတြဟာ အထပ္ထပ္​​​ေပါက္​​ေရာက္​​​ေနၾကၿပီး ေနေရာင္ျခည္ကို အလွ်ံပယ္ ေသာက္သံုးေနၾကတယ္

အရင္​​ေဆာင္းကာလတုန္းက အ႐ြက္​​ေတြအားလံုးေႂကြက်သြားတဲ့အပင္​​ေတြဟာ ပုရစ္ဖူးသစ္​​ေတြေဝၿပီးလို႔ ႐ြက္ႏုသစ္ကေလး​​ေတြထြက္စျပဳပါၿပီ။ အဲဒီသစ္ပင္​​ေတြေအာက္က ျဖတ္​​ေလွ်ာက္မိတဲ့အခါ အသိုက္အၿမံဳကုိ ထိန္းသိမ္ေစာင္ေ႐ွာက္သူျဖစ္တဲ့ မိခင္သပိတ္လြယ္ငွက္မႀကီးရဲ႕အသံဟာ အသိုက္ထဲကေန ထြက္ေပၚလာတယ္

ကြၽန္​​ေတာ္ ၿပံဳးမိၿပီး ေႏြးေထြးတဲ့ ေနေရာင္ျခည္​​ေအာက္မွာ အၾကာႀကီးေ႐ွ ႔ဆက္​​ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။ အခ်မ္းဓာတ္မပါဘဲနဲ႔ ေလက ေအးျမလတ္ဆတ္ေနၿပီး ေလထုထဲမွာ ဝဲခိုကခုန္စီးေျမာေနတဲ့  ရနံ႕ေပါင္းမ်ားစြာကို ခံစားမိလာတယ္

ဝတ္​​ေနက် ကုတ္အက်ီ႐ွည္ႀကီးကေတာ့ အိမ္ထဲက ထိုင္ခံုမွာ လဲေလ်ာင္ေနရစ္ခဲ့ၿပီ။ ေနာက္လာမယ့္ လေပါင္းမ်ားစြာထိလဲ သူ အဲဒီမွာ နားေနႏ္ိုင္လိမ့္မယ္ လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ကေလးေလးတစ္​​ေယာက္လို ငယ္႐ြယ္ႏုပ်ိဳမႈကိုခံစားမိလာတယ္ေဘးနားမွာတဝီဝီျမည္​​ေနတဲ့ ပ်ားစြပ္ပနီတစ္​​ေကာင္ကိုလည္တုပ္မိလို႔ ဖ်ားနာမွာကို မေၾကာက္ဘဲေမာင္းထုတ္လိုက္ပါတယ္

ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ႐ွည္လ်ားလွတဲ့ ေဆာင္းရာသီတစ္​​ေလ်ွွာက္လံုး ကြၽန္​​ေတာ္ အလုပ္ခ်င္ဆံုးအရာတစ္ခုကို ကြ်န္ေတာ္လုပ္ေတာ့မယ္။ တစ္ခ်က္ရယ္​​ေမာလိုက္ၿပီး ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ ဖိနပ္​​ေတြကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေျခေထာက္သက္သက္နဲ႔ ျမက္ခင္ေတြေပၚ ကၽြန္ေတာ္ လမ္းစ,ေလ်ွာက္တယ္

လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ဒါဇင္ခ်ီတဲ့ငွက္​​ကေလးေတြ ေတးသံစံုသီက်ဴးတာကို နားေထာင္တယ္။ ဒါဟာ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈေတြစုသီထားတဲ့ သီခ်င္းရဲ႕ Chorus ပိုဒ္တစ္ပိုုဒ္ကို နားေထာင္ရသလိုပဲ။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လမ္းေလွ်ာက္တာကုိရပ္လုိက္ၿပီး မနက္ခင္းေနလံုးႀကီးထြက္ေပၚလာတာကုိ ေစာင့္ၾကည့္တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ေက်းဇူးေတာ္ဆုေတာင္းစကားမ်ားကို ႐ြတ္ဆိုမိတယ္။

ေႏြးျမၿပီး ေရႊေရာင္ေတာက္ေနတဲ့ ေနေရာင္ျခည္အလင္းအတြက္၊ ပန္းပြင့္ကေလးေတြနဲ႔ သစ္ပင္ေတြအတြက္၊ ျမက္ခင္းျပင္စိမ္းစိမ္းကေလးေတြနဲ႕ အင္းဆက္ပုိးမႊားကေလးေတြအတြက္၊ ငွက္ကေလးေတြနဲ႕ သူတုိ႔ရဲ႕ေတးသံအတြက္၊ ၿပီးေတာ့ အဓိကကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ဘ၀မွာ ေႏြဦးရာသီလို ေတာက္ပေႏြးေထြးတဲ့ရာသီတစ္ခုကုိ ဖန္ဆင္းေပးေတာ္မူတဲ့အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။

မႏွစ္က ေဆာင္းရာသီမွာ … ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က ေအးခဲတဲ့ေတာင္တန္းေတြဆီက ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ကေန ေတာင္အရပ္ကို ဘာေၾကာင့္ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထုိင္ျခင္းမျပဳသလဲလုိ႔ ေမးခဲ့ဖူးတယ္။ အေျဖကေတာ့ ဒီေတာင္တန္းေတြက အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုးလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ခံစားရတဲ့ ‘ကၽြန္ေတာ့္အိမ္’ ျဖစ္လုိ႔ပါပဲ။  ဒီေတာင္တန္းေတြရွိတဲ့အရပ္ဟာ ဘုရားသခင္က ကၽြန္ေတာ့္ကိုရွိေစခ်င္တဲ့ေနရာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ့္လို႔ ေဆာင္းရာသီသာမရွိခဲ့ဘူးဆုိရင္ လွပေႏြးေထြးသာယာလွတဲ့ေႏြဦးကုိ ကၽြန္ေတာ္ တန္ဖိုးထားခံစားတတ္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး ။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ဘ၀မွာ ရာသီေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာကိုျဖတ္သန္းသြားရတဲ့အခါ အတတ္ႏုိင္ဆံုး ေပ်ာ္ရႊင္ခံစားသင့္ပါတယ္။ ဘ၀မွာ `ေႏြဦး´အခုိက္အတန္႔တုိင္းကုိ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးသင့္ပါတယ္။ ေႏြရာသီရဲ႕စကၠန္႔တုိင္းကုိလည္း ႏွစ္ၿခိဳက္ခံစားသင့္ပါတယ္။ ေဆာင္းဦးရဲ႕ထူးကဲတဲ့အလွကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွလံုးသားထဲမွာ ထြန္းညွိထားသင့္ၿပီး ခုိက္ခိုက္တုန္ေအးစိမ့္တဲ့ ေဆာင္းရာသီကုိေရာက္ရွိလာတဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ေႏြးေထြးမႈနဲ႕ အလင္းေရာင္ကို အတူတူ မွ်ေ၀ခံစားသင့္ပါတယ္။

ဘ၀မွာ ရာသီတုိင္းကုိ ေထြးေပြ႕ထားသင့္ၿပီး ေန႔ရက္တုိင္းကုိ ေက်းဇူးတင္မႈအျပည့္နဲ႕ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိးသင့္ပါတယ္။ သင့္ႏွလံုးသားမွာ အၿမဲတမ္းခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြျပည့္၀ၿပီး သင့္ စိတ္၀ိညာဥ္ထဲမွာ လွပတဲ့ေႏြဦးအခ်ိန္ေလးကုိ အၿမဲတမ္း အျမတ္တႏိုးသိမ္းထားႏုိင္ပါေစ  ။   ။

'ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း'
Ref Source : _ #Seasons_By_Joseph J. Mazzella



Comments

Popular posts from this blog

" မ်က္ႏွာဖံုး "

" မ်က္ႏွာဖံုး " ဟန္ေဆာင္မ်က္ႏွာဖံုးေတြေအာက္က အၿပံဳးတုေတြကုိ မုန္းတယ္ အၿပံဳးဆိုတာ … သန္႕စင္မွ တန္ဖိုးျမင့္တတ္တာမ်ိဳး … ။ ေထာင္ျမင္ရာစြန္႕ျခင္းမ်ိဳး ၊ လိုခ်င္တာရဖို႕ … သိကၡာကုိ ထိုးေကၽြးျခင္းမ်ိဳး အကၽြမ္းမ၀င္တတ္ခဲ့ဘူး … ။ လူထဲက လူ မျဖစ္ခ်င္ဘူး ။ အေပါင္း၊ အႏုတ္၊ အေျမွာက္၊ အစား အႀကံအစည္မ်ားတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြ ဥေပကၡာတရားကို လာ..လာဆြတတ္လြန္္းလို႕ ။ အိပ္မက္အတုိင္း ..လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့သူ တစ္ေယာက္တည္းလည္း ေတာက္ပရဲတယ္ ။ ႏႈတ္ခမ္းမွာ ေဆးသၾကားေတြ သုတ္လိမ္းၿပီးမွ စိတ္ဓါတ္ကုိ အဆိပ္လာလာမခတ္ပါနဲ႕... ။ အရိုးသားဆံုးစိတ္မွာ အနံ႕ဆိုးေတြနဲ႕ မေလွာင္အိုက္ခ်င္လို႕ ႏွလံုးအိမ္ရဲ႕ ျပတင္းတံခါးမွာ ဥေပကၡာတရား အၿမဲတမ္း လႊတ္တင္ထားပါတယ္ ။ ။ “ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း” [ August 2012, ကလ်ာ မဂၢဇင္း ]

ရနံ႔ကုထံုး

`ရနံ႔ကုထံုး´ ႏို႔ဆီမ်ား​ေသာေကာ္​ဖီ​ေရာင္​ည​ေနခင္​းသည္​ ခပ္​​ေနာက္​​ေနာက္​ဝါက်င္​​ေနသည္​။ တျဖဴးျဖဴးလြင္​့ခတ္​လာ​ေသာ​ေလျပည္​ညင္​း​ေၾကာင္​့သာ ​ေအးျမမႈႏွင္​့အနည္​းငယ္​ၾကည္​စင္​လာ၏။ ​ေသခ်ာ​ေပါက္​ တိမ္​အုပ္​ဆိုင္​း​ေသာည​ေနခင္​း​ေနာက္​မွ ​ေခ်ာင္​းၾကည္​့​ေန​ေသာဆည္​းဆာ​ေနသည္​ မိုး​ေကာင္​းကင္​ကို လဲ့လဲ့​ေလးျဖာ၍ နံ႔သာ​ေရာင္​ခပ္​မႈန္​မႈန္​ဝင္​း​ေန​ေစသည္​။ မိုး​ေန႔၏အလယ္​​ေခါင္​တည္​့တည္​့မွာ ကမ႓ာ​ေျမႏွင္​့အတူ ည​ေနရီ​ေထာင္​့ခ်ိဳးတစ္​ခုကို ခ်ိဳးဝင္​ခဲ့သည္​့မ်ဥ္​း​ေျဖာင္​့တစ္​​ေၾကာင္​းသည္​ ကြၽန္​မျဖစ္​သည္​။ `အို ​ေလညင္​း ... ​ေဆြးဖ်မႈ​ေတြ ငါ့ဆီသယ္​​ေဆာင္​မလာနဲ႔ကြယ္​။ ငါက ခုမွ ​ေပ်ာ္​ကာစ ည​ေနထဲ​ေျခခ်႐ံု႐ွိ​ေသးတယ္​။´ ဘာကို လြမ္​းမွန္​းမသိ။ ဘာကို တမ္​းတမိလို႔​ အာ႐ံု​ေတြ ေဆြးဖ်မႈန္​ရီသည္​မသိ။ ခံစားသ္ိျဖင္​့ သူမစိတ္​​ေတြအံု႔မိႈင္​း သြား၏ ။  အသိစိတ္​က ၾကည္​စင္​ျပာလြင္​​ေနပါလ်က္​ ည​ေနခင္​းကုိယ္​တိုင္​ ​ေဆြး​ေျမ႕​ေနကာ အ​ေဆြးစီး​ေၾကာင္​းတစ္​ခု သယ္​​ေဆာင္​လ်က္​ ကြၽန္​မကိုျဖတ္​တိုက္​သြား​ေလသည္​။ သို႔​ေသာ္​ ကြၽန္​မၾကာမၾကာ သတိရမိ​ေသာ ငယ္​ဘဝကဲ့သို႔ ​ေဆြး​ေျမ႕ဖြယ္​လွပသည္​့အတိတ္​ကို ျပန္​လွည္​့ၾ...

`လက္​​ေဆာင္​´

ကမ႓ာ​ေပၚမွာ႐ွိတဲ့ ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​ျခင္​း​ေတြ၊ စိတ္​ခ်မ္​း​ေျမ႕မႈ​ေတြ၊​ ေမတၱာတရား​ေတြနဲ႔ အဲဒါ​ေတြကို ထာဝရတည္​ၿမဲ​ေစမယ္​့ `သစၥာတရား´၊ ဒါ​ေတြကို ဖဲႀကိဳးလွလွ​ေလးနဲ႔ ထုပ္​ပိုးခ်ည္​​ေႏွာင္​ၿပီး​ေပးခဲ့တယ္​ ... သူ ... လက္​ခံယူႏိုင္​​ေလမည္​လား မသိ ။ `​ေလျပည္​ခ်မ္​းခ်မ္​း´