Skip to main content

11 ways to say I love you without words

[ ခ်စ္တယ္လုိ႔ ခဏ ခဏစကားလံုးေတြနဲ႔ မေျပာဘဲ ေဖာ္ျပႏုိင္မယ့္ နည္းလမ္း (၁၁)ခ်က္ ]



အခ်စ္မွာ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိပါတယ္။
မိဘေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းနဲ႕ မိသားစုရဲ႕အခ်စ္၊
မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းစစ္ေတြရဲ႕အခ်စ္၊
ဘ၀လက္တြဲေဖာ္လိုအခ်စ္နဲ႔
ပရဟိတသေဘာမ်ိဳး လူလူခ်င္းအက်ိဳးျပဳေပးခ်င္တဲ့ မြန္ျမတ္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမ်ိဳးပါ ။
တစ္ခါတစ္ရံ ခ်စ္တယ္ဆိုတာကုိ ပါးစပ္နဲ႔တဖြဖြေျပာျပစရာမလုိပါဘူးေနာ္ ။
ခ်စ္တယ္ …. ခ်စ္တယ္ေျပာၿပီး ရန္ျဖစ္ၾကတာ ….
တကယ့္အေရးအေၾကာင္းကိစၥေတြမွာ စကားေနာက္ အမူအရာမပါလုိ႔ပါ ။
တစ္ခါတစ္ရံအေသးအဖြဲဂရုစိုက္မႈေလးေတြဟာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ေလးနက္စြာ ခံစားမိေစႏုိင္ပါတယ္ ။

၁/ တခါတရံ သူမ်ားမေတြ႔တဲ့ ေကာင္းကြက္ကို ရွာေတြ႔ၿပီး ခ်ီးမြမ္းတာ။ 
၂/ တခါတရံ ၾကင္နာစြာ ပုခံုးေလးကုိဖက္တာ ။
၃/ ဖ်ားေနတဲ့သူနဲ႔ အေဖာ္ျပဳၿပီး တစ္ေနရာရာကုိသြားတာ ။
၄/ မေတာင္းခံရဘဲနဲ႔ အိမ္မႈကိစၥေတြ၀င္ေရာက္ကူညီတာ ။
၅/ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကုိ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ေစာင့္ဆုိင္းေနတာ ။
၆/ ပန္းျခင္းလက္ေဆာင္ေပးတာ ။
၇/ ေလဆိပ္မွာႀကိဳၿပီး ေျပးေပြ႕ႏႈတ္ဆက္တာ ။
၈/ အလုပ္ကို ေန႔လည္စာဗူးအႀကီးႀကီးယူသြားတာ ။
၉/ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ ထိုင္ခံုဖယ္ေပးတာ ။
၁၀/ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့သူနဲ႔ အတူရပ္တည္ေပးတာ ။
၁၁/ မွတ္စုတုိေလးေတြ ခ်န္ထားခဲ့တာ ။

ကဲ …. ခ်စ္ခင္တဲ့သူေတြအေပၚ သင္ျပဳလုပ္တတ္တာက ဘယ္အခ်က္ေလးေတြမ်ားပါလဲေနာ္ ။

ေရးသားသူ -  Susan_Patterson_via_Reader's_Digest
#ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း


Comments

Popular posts from this blog

" မ်က္ႏွာဖံုး "

" မ်က္ႏွာဖံုး " ဟန္ေဆာင္မ်က္ႏွာဖံုးေတြေအာက္က အၿပံဳးတုေတြကုိ မုန္းတယ္ အၿပံဳးဆိုတာ … သန္႕စင္မွ တန္ဖိုးျမင့္တတ္တာမ်ိဳး … ။ ေထာင္ျမင္ရာစြန္႕ျခင္းမ်ိဳး ၊ လိုခ်င္တာရဖို႕ … သိကၡာကုိ ထိုးေကၽြးျခင္းမ်ိဳး အကၽြမ္းမ၀င္တတ္ခဲ့ဘူး … ။ လူထဲက လူ မျဖစ္ခ်င္ဘူး ။ အေပါင္း၊ အႏုတ္၊ အေျမွာက္၊ အစား အႀကံအစည္မ်ားတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြ ဥေပကၡာတရားကို လာ..လာဆြတတ္လြန္္းလို႕ ။ အိပ္မက္အတုိင္း ..လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့သူ တစ္ေယာက္တည္းလည္း ေတာက္ပရဲတယ္ ။ ႏႈတ္ခမ္းမွာ ေဆးသၾကားေတြ သုတ္လိမ္းၿပီးမွ စိတ္ဓါတ္ကုိ အဆိပ္လာလာမခတ္ပါနဲ႕... ။ အရိုးသားဆံုးစိတ္မွာ အနံ႕ဆိုးေတြနဲ႕ မေလွာင္အိုက္ခ်င္လို႕ ႏွလံုးအိမ္ရဲ႕ ျပတင္းတံခါးမွာ ဥေပကၡာတရား အၿမဲတမ္း လႊတ္တင္ထားပါတယ္ ။ ။ “ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း” [ August 2012, ကလ်ာ မဂၢဇင္း ]

ရနံ႔ကုထံုး

`ရနံ႔ကုထံုး´ ႏို႔ဆီမ်ား​ေသာေကာ္​ဖီ​ေရာင္​ည​ေနခင္​းသည္​ ခပ္​​ေနာက္​​ေနာက္​ဝါက်င္​​ေနသည္​။ တျဖဴးျဖဴးလြင္​့ခတ္​လာ​ေသာ​ေလျပည္​ညင္​း​ေၾကာင္​့သာ ​ေအးျမမႈႏွင္​့အနည္​းငယ္​ၾကည္​စင္​လာ၏။ ​ေသခ်ာ​ေပါက္​ တိမ္​အုပ္​ဆိုင္​း​ေသာည​ေနခင္​း​ေနာက္​မွ ​ေခ်ာင္​းၾကည္​့​ေန​ေသာဆည္​းဆာ​ေနသည္​ မိုး​ေကာင္​းကင္​ကို လဲ့လဲ့​ေလးျဖာ၍ နံ႔သာ​ေရာင္​ခပ္​မႈန္​မႈန္​ဝင္​း​ေန​ေစသည္​။ မိုး​ေန႔၏အလယ္​​ေခါင္​တည္​့တည္​့မွာ ကမ႓ာ​ေျမႏွင္​့အတူ ည​ေနရီ​ေထာင္​့ခ်ိဳးတစ္​ခုကို ခ်ိဳးဝင္​ခဲ့သည္​့မ်ဥ္​း​ေျဖာင္​့တစ္​​ေၾကာင္​းသည္​ ကြၽန္​မျဖစ္​သည္​။ `အို ​ေလညင္​း ... ​ေဆြးဖ်မႈ​ေတြ ငါ့ဆီသယ္​​ေဆာင္​မလာနဲ႔ကြယ္​။ ငါက ခုမွ ​ေပ်ာ္​ကာစ ည​ေနထဲ​ေျခခ်႐ံု႐ွိ​ေသးတယ္​။´ ဘာကို လြမ္​းမွန္​းမသိ။ ဘာကို တမ္​းတမိလို႔​ အာ႐ံု​ေတြ ေဆြးဖ်မႈန္​ရီသည္​မသိ။ ခံစားသ္ိျဖင္​့ သူမစိတ္​​ေတြအံု႔မိႈင္​း သြား၏ ။  အသိစိတ္​က ၾကည္​စင္​ျပာလြင္​​ေနပါလ်က္​ ည​ေနခင္​းကုိယ္​တိုင္​ ​ေဆြး​ေျမ႕​ေနကာ အ​ေဆြးစီး​ေၾကာင္​းတစ္​ခု သယ္​​ေဆာင္​လ်က္​ ကြၽန္​မကိုျဖတ္​တိုက္​သြား​ေလသည္​။ သို႔​ေသာ္​ ကြၽန္​မၾကာမၾကာ သတိရမိ​ေသာ ငယ္​ဘဝကဲ့သို႔ ​ေဆြး​ေျမ႕ဖြယ္​လွပသည္​့အတိတ္​ကို ျပန္​လွည္​့ၾ...

`လက္​​ေဆာင္​´

ကမ႓ာ​ေပၚမွာ႐ွိတဲ့ ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​ျခင္​း​ေတြ၊ စိတ္​ခ်မ္​း​ေျမ႕မႈ​ေတြ၊​ ေမတၱာတရား​ေတြနဲ႔ အဲဒါ​ေတြကို ထာဝရတည္​ၿမဲ​ေစမယ္​့ `သစၥာတရား´၊ ဒါ​ေတြကို ဖဲႀကိဳးလွလွ​ေလးနဲ႔ ထုပ္​ပိုးခ်ည္​​ေႏွာင္​ၿပီး​ေပးခဲ့တယ္​ ... သူ ... လက္​ခံယူႏိုင္​​ေလမည္​လား မသိ ။ `​ေလျပည္​ခ်မ္​းခ်မ္​း´