Skip to main content

" ရိုးစင္းစြာ လြဲေခ်ာ္ျခင္း "

" ရုိးစင္းစြာ လြဲေခ်ာ္ျခင္း "




ရိုးရိုးေလးပါပဲ …
ငါက စမ္းေခ်ာင္းေလးတစ္စင္း … ခံစားခ်က္ေတြနဲ႕ ညင္ညင္သာသာ စီးဆင္းတယ္ ။
နင္က ေကြ႕ေကာက္တဲ့ျမစ္ … လွ်ိဳ႕၀ွက္မႈေတြနဲ႕ ေသေသသပ္သပ္ စီးဆင္းတယ္ ။
အေျပာက်ယ္တဲ့ ပင္လယ္ႀကီးကေရာ …၊
ငါတုိ႕ရဲ႕ တိတ္ဆိတ္တဲ့ စကားသံေတြကုိ နားလည္ႏုိင္မွာလား … ။

ရိုးရိုးေလးပါပဲ …
ငါက … ပြင့္လင္းခ်ိဳျမတဲ့ ေနျခည္ေႏြးေႏြးကို တမ္းမက္တယ္ …။
နင္က … တစိမ့္စိမ့္ရြာက်တဲ့  မိုးေရစက္ေတြကုိျမတ္ႏိုးတယ္ …။
ေဆာင္းရဲ႕ ေဆးျဖဴသုတ္ ႏွင္းစက္ေတြကေရာ …
ငါတို႕ကုိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သရုပ္ ေဖၚလာႏိုင္မွာလား … ။

ရိုးရိုးေလးပါပဲ …
ငါက …Lenka  ကုိ ႀကိဳက္တယ္ ။
နင္က … Nicki Minaj ကုိ သေဘာက်တယ္ ။
Jason Mraz  ကေရာ“ I Won’t Give Up ” ဆိုတဲ့ သီခ်င္းကုိ …
သံသယကင္းကင္းနဲ႕ ငါတို႕ေရွ႕မွာ ရြတ္ဆိုႏုိင္ဦးမလား … ။

ရိုးရိုးေလးပါပဲ …
ငါက ခံစားခ်က္ေတြကို ကဗ်ာအျဖစ္ … ဖန္ဆင္ိုက္ဆုိင္မႈသက္သက္ပဲ … မဟုတ္လား ။

ရိုးရိုးေလးပါပဲ …
ငါက နင့္ရဲ႕ စိတ္ေက်နပ္မႈေလးတစ္ခုအတြက္ … ငါ့အတၱေတြကို မီးတင္ရႈိ႕ခဲ့တယ္  ။
နင္က ငါ့အေပၚ အႏုိင္ဆိုတာေလးတစ္ခုအတြက္ …. နင့္ႏွလံုးသားကို လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့တယ္ …။
ဒီလုိ နဲ႕ … ဆံုမွတ္တစ္ခုမွာ ႏွလံုးသားႏွစ္ခု တခုတ္တရ လြဲေခ်ာ္ခဲ့တာ …
ရိုးရိုးေလးပါပဲ … ။

ဒါေပမယ့္ …
တစ္ဘ၀လံုးစာအတြက္ေတာ့ …
လြဲေခ်ာ္ျခင္းေတြ …
တန္ဖိုး ႀကီးလြန္းခဲ့…တယ္ ။  
   
“ ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း ”
Aug 24th, 2012!
10:48pm , Friday !

Comments

Popular posts from this blog

" မ်က္ႏွာဖံုး "

" မ်က္ႏွာဖံုး " ဟန္ေဆာင္မ်က္ႏွာဖံုးေတြေအာက္က အၿပံဳးတုေတြကုိ မုန္းတယ္ အၿပံဳးဆိုတာ … သန္႕စင္မွ တန္ဖိုးျမင့္တတ္တာမ်ိဳး … ။ ေထာင္ျမင္ရာစြန္႕ျခင္းမ်ိဳး ၊ လိုခ်င္တာရဖို႕ … သိကၡာကုိ ထိုးေကၽြးျခင္းမ်ိဳး အကၽြမ္းမ၀င္တတ္ခဲ့ဘူး … ။ လူထဲက လူ မျဖစ္ခ်င္ဘူး ။ အေပါင္း၊ အႏုတ္၊ အေျမွာက္၊ အစား အႀကံအစည္မ်ားတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြ ဥေပကၡာတရားကို လာ..လာဆြတတ္လြန္္းလို႕ ။ အိပ္မက္အတုိင္း ..လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့သူ တစ္ေယာက္တည္းလည္း ေတာက္ပရဲတယ္ ။ ႏႈတ္ခမ္းမွာ ေဆးသၾကားေတြ သုတ္လိမ္းၿပီးမွ စိတ္ဓါတ္ကုိ အဆိပ္လာလာမခတ္ပါနဲ႕... ။ အရိုးသားဆံုးစိတ္မွာ အနံ႕ဆိုးေတြနဲ႕ မေလွာင္အိုက္ခ်င္လို႕ ႏွလံုးအိမ္ရဲ႕ ျပတင္းတံခါးမွာ ဥေပကၡာတရား အၿမဲတမ္း လႊတ္တင္ထားပါတယ္ ။ ။ “ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း” [ August 2012, ကလ်ာ မဂၢဇင္း ]

ရနံ႔ကုထံုး

`ရနံ႔ကုထံုး´ ႏို႔ဆီမ်ား​ေသာေကာ္​ဖီ​ေရာင္​ည​ေနခင္​းသည္​ ခပ္​​ေနာက္​​ေနာက္​ဝါက်င္​​ေနသည္​။ တျဖဴးျဖဴးလြင္​့ခတ္​လာ​ေသာ​ေလျပည္​ညင္​း​ေၾကာင္​့သာ ​ေအးျမမႈႏွင္​့အနည္​းငယ္​ၾကည္​စင္​လာ၏။ ​ေသခ်ာ​ေပါက္​ တိမ္​အုပ္​ဆိုင္​း​ေသာည​ေနခင္​း​ေနာက္​မွ ​ေခ်ာင္​းၾကည္​့​ေန​ေသာဆည္​းဆာ​ေနသည္​ မိုး​ေကာင္​းကင္​ကို လဲ့လဲ့​ေလးျဖာ၍ နံ႔သာ​ေရာင္​ခပ္​မႈန္​မႈန္​ဝင္​း​ေန​ေစသည္​။ မိုး​ေန႔၏အလယ္​​ေခါင္​တည္​့တည္​့မွာ ကမ႓ာ​ေျမႏွင္​့အတူ ည​ေနရီ​ေထာင္​့ခ်ိဳးတစ္​ခုကို ခ်ိဳးဝင္​ခဲ့သည္​့မ်ဥ္​း​ေျဖာင္​့တစ္​​ေၾကာင္​းသည္​ ကြၽန္​မျဖစ္​သည္​။ `အို ​ေလညင္​း ... ​ေဆြးဖ်မႈ​ေတြ ငါ့ဆီသယ္​​ေဆာင္​မလာနဲ႔ကြယ္​။ ငါက ခုမွ ​ေပ်ာ္​ကာစ ည​ေနထဲ​ေျခခ်႐ံု႐ွိ​ေသးတယ္​။´ ဘာကို လြမ္​းမွန္​းမသိ။ ဘာကို တမ္​းတမိလို႔​ အာ႐ံု​ေတြ ေဆြးဖ်မႈန္​ရီသည္​မသိ။ ခံစားသ္ိျဖင္​့ သူမစိတ္​​ေတြအံု႔မိႈင္​း သြား၏ ။  အသိစိတ္​က ၾကည္​စင္​ျပာလြင္​​ေနပါလ်က္​ ည​ေနခင္​းကုိယ္​တိုင္​ ​ေဆြး​ေျမ႕​ေနကာ အ​ေဆြးစီး​ေၾကာင္​းတစ္​ခု သယ္​​ေဆာင္​လ်က္​ ကြၽန္​မကိုျဖတ္​တိုက္​သြား​ေလသည္​။ သို႔​ေသာ္​ ကြၽန္​မၾကာမၾကာ သတိရမိ​ေသာ ငယ္​ဘဝကဲ့သို႔ ​ေဆြး​ေျမ႕ဖြယ္​လွပသည္​့အတိတ္​ကို ျပန္​လွည္​့ၾ...

`လက္​​ေဆာင္​´

ကမ႓ာ​ေပၚမွာ႐ွိတဲ့ ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​ျခင္​း​ေတြ၊ စိတ္​ခ်မ္​း​ေျမ႕မႈ​ေတြ၊​ ေမတၱာတရား​ေတြနဲ႔ အဲဒါ​ေတြကို ထာဝရတည္​ၿမဲ​ေစမယ္​့ `သစၥာတရား´၊ ဒါ​ေတြကို ဖဲႀကိဳးလွလွ​ေလးနဲ႔ ထုပ္​ပိုးခ်ည္​​ေႏွာင္​ၿပီး​ေပးခဲ့တယ္​ ... သူ ... လက္​ခံယူႏိုင္​​ေလမည္​လား မသိ ။ `​ေလျပည္​ခ်မ္​းခ်မ္​း´