Laypyaychanchan Poems

`ခ်စ္လွစြာေသာ သစ္႐ြက္ေလးေရ ...´                    ႏွင္းမႈန္ေတြ မင္းေက်ာေပၚမွာ သိပ္သိပ္သည္းသည္း ဖံုးေနတုန္း လား။ ခိုက္ခိုက္တုန္ေနမွာေပါ့ေနာ္။ မနက္ခင္းဆို ငါတို႔ေစာင္ၿခံဳထဲ ေကြးေနတုန္း မင္းကေတာ့ ေစာေစာထအစာခ်က္ၿပီး သစ္ပင္ထိပ္ဖ်ားကေန ေနေရာင္ျခည္ကိုေမွ်ာ္ေနတတ္ၿပီ။ ေနျခည္ျဖာက်လာေတာ့ ေဟာ ...မင္းေႏြးေထြးသြားၿပီ။ ေန႔လည္က်ေတာ့လည္း ေဆာင္းေလညင္းက ေျမာက္ဘက္ကေန တျဖဴးျဖဴးလြင့္ခတ္လာတာမို႔ ေနေရာင္ထဲလည္း `ေဆာင္း´က မင္းကို လတ္ဆတ္ေစတုန္းပါပဲ။ မင္း ခဏခဏညည္းေနတတ္တဲ့ `ညေနခင္းက တိုလိုက္တာ၊ ဆည္းဆာက ခဏေလးပဲ´ ဆိုတာ ဟုတ္သားပဲ။ ဒီညေနေတာ့ ဒီညေနခင္းကို သတိတရ စိတ္လိုလက္ရ ငါေငးျဖစ္တယ္။                  သစ္႐ြက္ေလးေရ ... မင္းသိရဲ႕လား။ ငါတို႔ လက္ထဲမွာ ဆုပ္ကိုင္မထားႏိုင္ဘဲ သိပ္မၾကာေတာ့တဲ့ အခ်ိန္ကေလးအတြင္းမွာ ဆံုး႐ွံုးရေတာ့မယ္ဆိုတာ သိေနရတဲ့အရာေတြဟာ အလွဆံုး၊ ငါ့တို႔စိတ္ကို အကိုင္လႈပ္ႏိုင္ဆံုးပဲ။ ဆည္းဆာလည္း ဒီလိုပဲေပါ့။ ညဆီေရာက္သြားတဲ့အခါ ေကာင္းကင္အမိုးခံုးေပၚ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ၾကယ္ေတြနဲ႔ အျပာေရာင္လဝန္းက ၿငိမ္းေအးသာယာမႈကိုညႇို႔ငင...

အ​ေတြး​ေတြနဲ႔ ​ေလလြင္​့​ေနတဲ့  စိတ္​​ေတြ ...... ခုခ်ိန္​ထိ ​ေလာကနဲ႔ ​ေနသားတက် မျဖစ္​​ေသးဘူး ။ ရင္​ခုန္​သံ ... လား ။ စြဲလမ္​းမႈ ... လား ။ တိုက္​ဆိုင္​မႈ ... လား ။ ျဖစ္​တည္​မႈ ... လား ။ က်ိဳးပ်က္​မႈ ... လား ။ ႀကိဳးျပတ္​မႈ ... လား ။ ​ေသခ်ာတာက ​ေလာကထဲက အ​ေႏွာင္​အတြယ္​ မွန္​သမွ် ဘယ္​လိုမွ ၿမဲ​ေအာင္​မခ်ည္​​ေႏွာင္​တတ္​ခဲ့သူ ။ ​တစ္​ခါက  လူတစ္​​ေယာက္​က ဆိုတယ္​။ `အမွန္​တရား´ဆိုတာ တစ္​ခုပဲ႐ွိတယ္​ ´တဲ့။ ခါးခါးသီးသီးရယ္​​ေမာျငင္​းဆန္​ခဲ့ဖူးတယ္​။ ​ေထာင္​ထားတဲ့လက္​တစ္​ဖက္​ဟာ  ကိုယ္​့ဘက္​မွာ လက္​ဖမိုးျ ဖစ္​​ေနၿပီး သူ႔ဘက္​မွာ​ေတာ့ လက္​ဖဝါး ျဖစ္​​ေနခဲ့တယ္​​ေလ။ လူ​ေတြက  ကိုယ္​့ အမွန္​တရား နဲ႔ကိုယ္​ သကၠရာဇ္​​ေတြကိုတိုက္​စားဖို႔ ​ေန႔ရက္​​ေတြကို တရၾကမ္​းနင္​းျဖတ္​​ေနၾက​ေလရဲ႕။ အဲဒီ​ေန႔ရက္​​ေတြထဲ သူ႔အမွန္​တရားနဲ႔ ကိုယ္​့အမွန္​တရား ႀကိဳး​ေတြညႇိဖို႔ ႀကိဳးစားရင္​း၊ `နားလည္​မႈ´ ဆိုတဲ့ လွပတဲ့သံစဥ္​ထြက္​လာဖို႔၊ ခဲခဲယဥ္​းယဥ္​း ႀကိဳးပမ္​း​ေနၾကတယ္​။ ဒါ ` လူ႔ဘဝရဲ႕အဓိပၸာယ္ ​´ပဲ။ အ​ေပး-အယူ ဆန္​တဲ့ ​ေလာကႀကီးမွာ၊ ဘာမွလည္​...

ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလး အသက္႐ွဴတာေတာင္  သူ ...  ေတာက္ေတာက္ပပ လင္းေနတုန္းပဲ။ ခု ... စိန္ေခၚသံေတြ မေၾကာက္ေတာ့ဘူး။ သူ႔ေသြးေၾကာထဲကအေရာင္ကို  ခံစားသိသြားလို႔ ... ။ ရင့္က်က္လာတဲ့အခါ ၊ `သူ႔အလွ´ ဆိုတာ ... ဆူးေတြ ဆူးေတြ...အျပည့္နဲ႔  သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ ..................... ၿပံဳးတတ္ျခင္း ။   ။ `​ေလျပည္​ခ်မ္​းခ်မ္​း´

႐ွည္​လ်ားလွတဲ့ လမ္​းမႀကီးတစ္​ခု​ေပၚမွာ​ေပါ့။ ​ေရကုမၸဏီတစ္​ခုဟာ ယိုစိမ္​့ေနတဲ့ ​ေရပိုက္​လိုင္​းဆ္ီ​ေရာက္​ဖို႔ လမ္​း​ေဘးစၾကၤန္​ကိုျဖတ္​ၿပီး က်င္​းတူး​ေနတဲ့အတြက္​ လမ္​းမႀကီး​​ေပၚကကား​ေတြ ​ေ႐ွ႕ဆက္​မသြားႏိုင္​ဘဲ ပိတ္​မိ​ေနၾကပါတယ္​။ ကြၽန္​္​​ေတာ္​တို႔ကားဟာ သံုးစ္ီး​ေျမာက္​မွာ ရပ္​တန္​႔လ်က္​ေပါ့။ ​ေစာင္​့ဆိုင္​း​ေနစဥ္​မွာ ဟိုဟိုဒီဒီပတ္​ဝန္​းက်င္​ကို ​ေလွ်ာက္​ၾကည္​့​ေနမိတယ္​။ အဲဒီမွာ မိန္​းမ​တစ္​​ေယာက္​ အိမ္​အိုႀကီးတစ္​လံုးထဲကို အလ်င္​အျမန္​ဝင္​သြားတာကို ​ေတြ႕လိုက္​ရတယ္​။ သူမမ်က္​ႏွာမွာ စိတ္​ဖိစီးမႈ​ေတြ၊ စိုးရိမ္​​ေၾကာင္​့ၾကမႈ​ေတြနဲ႔ အ​ေျခအ​ေနဆိုးဝါးမႈ​ေတြ အထင္​းသား​ေပၚလြင္​​ေနတယ္​။ သူမမ်က္​လံုး​ေတြဟာ အခ်ိန္​အၾကာႀကီး ငိုထားခဲ့ပံု​ေပၚပါတယ္​။ သူမလက္​ထဲမွာခ်ီထားတဲ့ သံုးႏွစ္​အ႐ြယ္​​ေလာက္​႐ွိမယ္​့ က​ေလးမ​ေလး​ဟာ သူ႔အ​ေမရဲ႕လည္​ပင္​းကို ခပ္​တင္​းတင္​းဖက္​ထားလို႔။ မ်က္​ႏွာမွာလည္​း မိခင္​ျဖစ္​သူရဲ႕ စိုးရိမ္​​ေၾကာင္​့က်မႈ​ေတြ ကူးစက္​ထင္​ဟပ္​လို႔။ ဆယ္​မိနစ္​​ေလာက္​ၾကာၿပီး​ေနာက္​ အ​ေမနဲ႕သမီးႏွစ္​​ေယာက္​သား အဲဒီအိမ္​က​ေလးထဲက ျပန္​ထြက္​လာတယ္​။ ဝင္​သြားတုန္​းကနဲ႕မတူဘဲ အ​ေမရဲ႕မ်က္​ႏွာဟာ ဝင္​းပ​...

ပိုင္​ဆိုင္​ရတာ​ေတြဟာ ျပန္​ဆံုး႐ွံုးရဖို႔ပဲလို႔ သိလာတဲ့အခါ ဘဝက ဘာမွမက္​​ေမာစရာမ​ေကာင္​း​ေတာ့ဘူး။ ကြၽန္​မတို႔လုပ္​​ေဆာင္​သင္​့တာက ပိုင္​ဆိုင္​ထား​တာ​ေတြကို ပိုင္​ဆိုင္​ထားတဲ့အခိုက္​အတန္​႔မွာ ေပ်ာ္​႐ႊင္​စြာခံစားဖို႔နဲ႔  စစ္​မွန္​စြာတန္​ဖိုးထားတတ္​ဖို႔ပဲ။ ​ေနာင္​တစ္​ခ်ိန္​ အဲဒါ​ေတြ ဆံုး႐ွံုးသြားတဲ့အခါ ၊ ဘယ္​​ေတာ့မွျပန္​မရ​ႏိုင္​​ေတာ့တဲ့အခါ၊ ဘယ္​​ေတာ့မွ ​ေနာင္​တမရ​ပါနဲ႔။ ဘယ္​​ေတာ့မွ မငိုပါနဲ႔ ။ မတမ္​းတပါနဲ႔။ ​ ေနာင္​တကိုလည္​း အစကတည္​းက ဘယ္​​ေတာ့မွ အပင္​မပ်ိဳးခဲ့ပါနဲ႔။ ဘဝမွာ တကယ္​​ေပ်ာ္​႐ႊင္​ဖို႔ဆိုရင္​ ဘာကိုမွ ဖက္​တြယ္မထားနဲ႔။  `​ေလျပည္​ခ်မ္​းခ်မ္​း´ Dec 2 / 2015/Wed/16:23 PM