Skip to main content

Passenger

"ခရီးသည္"

 

ခု​ေႂကြက်သြားတဲ့ တစ္​စကၠန္​႔ဟာ


ဘဝရဲ႕အ​ေကာင္​းဆံုးအခ်ိန္​ကာလတစ္​ခ်ပ္ ။


စကၠန္​႔တံခ်ပ္​​ေရ​ေတြကို ျပန္​ဖမ္​းဆုပ္​ၾကည္​့မိတဲ့အခါ


​ေမးခြန္​းက... `စိတ္​​ေက်နပ္​ခဲ့ရဲ႕လား´ ။


အခ်ိန္​သစ္​ပင္​အကိုင္​းအခက္​​ေတြဟာ


လက္​​ေကာက္​ဝတ္​​ေသြး​ေၾကာတဒိတ္​ဒိတ္ကို ​လာ​ေထာက္လို႔


ဘဝဟာ လူတိုင္​းစီးရျမဲ အခ်ိန္​ရထားႀကီးပါပဲ ။


​ေပ်ာ္​႐ႊင္​ျခင္​း​ေတြ တင္​​ေဆာင္​ခဲ့ပါ ။


စိတ္​​ေက်နပ္​မႈ​ေတြ တင္​​ေဆာင္​ခဲ့ပါ။


အတိတ္​က အ​ေတြ႔အၾကံဳ​ေတြ တင္​​ေဆာင္​ခဲ့ပါ။


ၿပီး​ေတာ့ အနာဂတ္​လမ္​းျပ​ေျမပံုကို တင္​​ေဆာင္​ခဲ့ပါ။


တဒီးဒီးအ႐ွိန္​ျမႇင္​့​ေမာင္​းႏွင္​ရင္​း ​ေခြၽးစက္​​ေတြကုန္​ခမ္​း


​ေမာပန္​းႏြမ္​းနယ္​တဲ့အခါ ဘူတာ႐ံုတစ္​ခုခုမွာ ရပ္​နားပါ။


အျပံဳး​ေတြ ႐ွာ​ေဖြဖို႔ မ​ေမ့နဲ႔ ...၊


ဒီလိုပဲ ကမၻာႀကီးကို အျပံဳး​ေတြ ​ေပးဆပ္​ဖို႔လည္​း မ​ေမ့နဲ႔ ။


တစ္​ခ်ိန္​ခ်ိန္​ ...


ဒီကမၻာ​ေပၚမွာ သင္​​ေပ်ာက္​ကြယ္​သြားတဲ့အခါ


တစ္​စံုတစ္​​ေယာက္​ရဲ႕ညမွာ လမ္​း႐ွာ​ေတြ႔ဖို႔


​ေကာင္​းကင္​ကၾကယ္​​ေတြနဲ႔အၿပိဳင္


ကမၻာ​ေျမျပင္​မွာ ​သင္​့​ေျခရာ​ေလး​ေတြ


လင္​းလက္​က်န္​ခဲ့ပါ​ေစ...လား ။            ။ 


#ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း
 7:46 PM /2016/August 15th/Mon.
 Photo Via Internet




Comments

Popular posts from this blog

" မ်က္ႏွာဖံုး "

" မ်က္ႏွာဖံုး " ဟန္ေဆာင္မ်က္ႏွာဖံုးေတြေအာက္က အၿပံဳးတုေတြကုိ မုန္းတယ္ အၿပံဳးဆိုတာ … သန္႕စင္မွ တန္ဖိုးျမင့္တတ္တာမ်ိဳး … ။ ေထာင္ျမင္ရာစြန္႕ျခင္းမ်ိဳး ၊ လိုခ်င္တာရဖို႕ … သိကၡာကုိ ထိုးေကၽြးျခင္းမ်ိဳး အကၽြမ္းမ၀င္တတ္ခဲ့ဘူး … ။ လူထဲက လူ မျဖစ္ခ်င္ဘူး ။ အေပါင္း၊ အႏုတ္၊ အေျမွာက္၊ အစား အႀကံအစည္မ်ားတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြ ဥေပကၡာတရားကို လာ..လာဆြတတ္လြန္္းလို႕ ။ အိပ္မက္အတုိင္း ..လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့သူ တစ္ေယာက္တည္းလည္း ေတာက္ပရဲတယ္ ။ ႏႈတ္ခမ္းမွာ ေဆးသၾကားေတြ သုတ္လိမ္းၿပီးမွ စိတ္ဓါတ္ကုိ အဆိပ္လာလာမခတ္ပါနဲ႕... ။ အရိုးသားဆံုးစိတ္မွာ အနံ႕ဆိုးေတြနဲ႕ မေလွာင္အိုက္ခ်င္လို႕ ႏွလံုးအိမ္ရဲ႕ ျပတင္းတံခါးမွာ ဥေပကၡာတရား အၿမဲတမ္း လႊတ္တင္ထားပါတယ္ ။ ။ “ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း” [ August 2012, ကလ်ာ မဂၢဇင္း ]

ရနံ႔ကုထံုး

`ရနံ႔ကုထံုး´ ႏို႔ဆီမ်ား​ေသာေကာ္​ဖီ​ေရာင္​ည​ေနခင္​းသည္​ ခပ္​​ေနာက္​​ေနာက္​ဝါက်င္​​ေနသည္​။ တျဖဴးျဖဴးလြင္​့ခတ္​လာ​ေသာ​ေလျပည္​ညင္​း​ေၾကာင္​့သာ ​ေအးျမမႈႏွင္​့အနည္​းငယ္​ၾကည္​စင္​လာ၏။ ​ေသခ်ာ​ေပါက္​ တိမ္​အုပ္​ဆိုင္​း​ေသာည​ေနခင္​း​ေနာက္​မွ ​ေခ်ာင္​းၾကည္​့​ေန​ေသာဆည္​းဆာ​ေနသည္​ မိုး​ေကာင္​းကင္​ကို လဲ့လဲ့​ေလးျဖာ၍ နံ႔သာ​ေရာင္​ခပ္​မႈန္​မႈန္​ဝင္​း​ေန​ေစသည္​။ မိုး​ေန႔၏အလယ္​​ေခါင္​တည္​့တည္​့မွာ ကမ႓ာ​ေျမႏွင္​့အတူ ည​ေနရီ​ေထာင္​့ခ်ိဳးတစ္​ခုကို ခ်ိဳးဝင္​ခဲ့သည္​့မ်ဥ္​း​ေျဖာင္​့တစ္​​ေၾကာင္​းသည္​ ကြၽန္​မျဖစ္​သည္​။ `အို ​ေလညင္​း ... ​ေဆြးဖ်မႈ​ေတြ ငါ့ဆီသယ္​​ေဆာင္​မလာနဲ႔ကြယ္​။ ငါက ခုမွ ​ေပ်ာ္​ကာစ ည​ေနထဲ​ေျခခ်႐ံု႐ွိ​ေသးတယ္​။´ ဘာကို လြမ္​းမွန္​းမသိ။ ဘာကို တမ္​းတမိလို႔​ အာ႐ံု​ေတြ ေဆြးဖ်မႈန္​ရီသည္​မသိ။ ခံစားသ္ိျဖင္​့ သူမစိတ္​​ေတြအံု႔မိႈင္​း သြား၏ ။  အသိစိတ္​က ၾကည္​စင္​ျပာလြင္​​ေနပါလ်က္​ ည​ေနခင္​းကုိယ္​တိုင္​ ​ေဆြး​ေျမ႕​ေနကာ အ​ေဆြးစီး​ေၾကာင္​းတစ္​ခု သယ္​​ေဆာင္​လ်က္​ ကြၽန္​မကိုျဖတ္​တိုက္​သြား​ေလသည္​။ သို႔​ေသာ္​ ကြၽန္​မၾကာမၾကာ သတိရမိ​ေသာ ငယ္​ဘဝကဲ့သို႔ ​ေဆြး​ေျမ႕ဖြယ္​လွပသည္​့အတိတ္​ကို ျပန္​လွည္​့ၾ...

`လက္​​ေဆာင္​´

ကမ႓ာ​ေပၚမွာ႐ွိတဲ့ ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​ျခင္​း​ေတြ၊ စိတ္​ခ်မ္​း​ေျမ႕မႈ​ေတြ၊​ ေမတၱာတရား​ေတြနဲ႔ အဲဒါ​ေတြကို ထာဝရတည္​ၿမဲ​ေစမယ္​့ `သစၥာတရား´၊ ဒါ​ေတြကို ဖဲႀကိဳးလွလွ​ေလးနဲ႔ ထုပ္​ပိုးခ်ည္​​ေႏွာင္​ၿပီး​ေပးခဲ့တယ္​ ... သူ ... လက္​ခံယူႏိုင္​​ေလမည္​လား မသိ ။ `​ေလျပည္​ခ်မ္​းခ်မ္​း´