The Goalkeepers

• [ ဂိုးဖမ္းသမားမ်ား ] •
💭💭💭💭💭💭💭

ရႊီ ….
ဒုိင္လူႀကီး၏ ခရာမႈတ္သံႏွင့္အတူ ပြဲက စတင္လာခဲ့ပါၿပီ ။

ပြဲမစခင္က မာန္တၾကြၾကြ ေျခတဆဆ၊ ပြဲစဥ္အတြင္းမွာ တြန္းလုိက္ထိုးလုိက္ ၊ ပြဲစဥ္အလယ္မွာ ေမာပန္းေပမယ့္ ေျခကုန္သုတ္ရ ၊ ပြဲအၿပီးမွာေတာ့ အႏုိင္-အရံႈးဆိုတာ ကြဲျပားလာသည္မွာ ေဘာလံုး၏ အဓိပၸါယ္တစ္ရပ္ပင္။

ရုရွားမွ ကမၻာ့ဖလားျဖင့္ တစ္ကမၻာလံုးကုိ တံခါးေခါက္ခ်ိန္ …. ။ သည္အခ်ိန္မွာေတာ့ တစ္ကမၻာလံုးသည္ ႏိုင္ငံေရးအျမင္၀ါဒအယူအဆေတြ၊ လူ႔အခြင့္အေရးယဥ္ေက်းမႈခ်ိန္ခြင္ေတြ ပစ္ခ်ထားခဲ့ကာ ‘ေဘာလံုး’ ဆုိသည့္ ဦးတည္ခ်က္တစ္ခုဆီ ျမစ္တစ္စင္းလုိ တူညီစြာ စီးဆင္းသြားၾကၿပီ ။

ဇြန္လ၏ အစပထမေန႔စြဲမ်ားသည္ ကင္မ္ နွင့္ ထရမ့္ တုိ႔၏ အၿပံဳးေတြေအာက္ ႏူးညံ့စြာ အိပ္စက္ေပ်ာ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ႏွစ္ရက္အၾကာမွာေတာ့ ဒိုင္လူႀကီးတုိ႔၏ ၀ီစီခရာသံေအာက္တြင္ ေပ်ာ္ျမဴးစြာ ႏုိးထခဲ့ၾကပါၿပီ ။

ေနမာတုိ႔ ေကာ္တင္ညိဳတို႔ရဲ႕ ဘရာဇီးလ္လား ။ ရုိနယ္ဒိုရဲ႕ ေပၚတူဂီလား ။ အဂြယ္ရိုတို႔ မက္ဆီတို႔ရဲ႕ အာဂ်င္တီးနားလား ။ လူကာကူ၊ ဒီဘရြန္း၊ ဟက္ဇ္ဇတို႔ရဲ႕ ဘယ္လ္ဂ်ီယမ္လား ။ ေပါ့ဂ္ဘာတို႔၊ ဒမ္ဘယ္လီတို႔ရဲ႕ ျပင္သစ္လား ။ Defending Champion ကလုိ႔စ္တို႔ အိုေဇးတို႔ရဲ႕ ဂ်ာမဏီပဲလား။ ဒါမွမဟုတ္ အိမ္ရွင္ပီသစြာ ေျခစြမ္းသိပ္ေကာင္းေနေသာ ရုရွားတုိ႔လား ။

ကမၻာ့ဖလားပြဲကုိ ရုရွားျပည္၊ ၿမိဳ႔ဆယ္ၿမိဳ႕ ကြင္း (၁၂)ကြင္းမွာ က်င္းပျပဳလုပ္ပါသည္ ။ ေျခစစ္ပြဲေအာင္ျမင္ကာ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကမည့္ အသင္းက (၃၂)သင္း။ အာရွအသင္းအေနျဖင့္ ဂ်ပန္၊ ေတာင္ကိုးရီးယား၊ အီရန္၊ ၾသစေတးလ်တို႔ ပါ၀င္သည္ ။ ကလပ္အသင္းေတြမွာ နာမည္ႀကီးသေလာက္ မက္ဆီတုိ႔ ကမၻာ့ဖလားမွာ ေျခစြမ္းမျပႏုိင္ခ်ိန္။ ရုိနယ္ဒို၏ ေပၚတူဂီအသင္းကလည္း ကံေကာင္းေန၍သာ ေတာ္ေတာ့သည္။ ဒုိေလးသည္လည္း ထင္သေလာက္လႈပ္ႏုိင္တာမေတြ႔ခဲ့ရပါ ။ လီဗာပူးလ္အားအထားရဆံုးေရွ႕တန္းလူ မိုဆာလာသည္ပင္ အီဂ်စ္အသင္းမွာေတာ့ ဂုိးသြင္းစက္ မလုပ္ႏုိင္ေတာ့ ။ နာမည္ႀကီးေရွ႕တန္းကစားသမားတုိ႔ ကမၻာ့ဖလားမွာ အေျခမဟန္ခ်ိန္ ။

ကမၻာ့ဖလားမွာ ကၽြန္မ သတိထားမိလာသည္က ဂိုးသမားေတြကို ျဖစ္သည္။ သိပ္နာမည္မရွိေသာ အသင္းငယ္မ်ားမွ ဂိုးသမားေတြကအစ လက္စြမ္းျပေနေသာအခါ ကမၻာ့ဖလားသည္ တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံုေပ်ာ္စရာေကာင္းလာသည္။ အရပ္ျမင့္ျမင့္ ေျခရွည္လက္ရွည္ ဂိုးသမားေတြသည္ ကမၻာ့ဖလားက်မွ ပိုေတာ္ေနသည္။ အရပ္နိမ့္ေပမယ့္ ဖ်တ္လတ္လ်င္ျမန္ေသာ ဂုိးသမားေတြသည္ သေဘာက်ဖြယ္ရာျဖစ္ေနသည္။

ေဘာလံုးပရိသတ္တုိ႔အဖို႔ နာမည္ႀကီးကစားသမား ေဘာလံုးဆြဲယူလာတုိင္း ဂုိးသမားေတြကခ်ည္း ကာကြယ္ႏုိင္ေနေသာအခါ တဟာဟာ တဟင္ဟင္ျဖင့္ ရင္ေမာၾကရသည္။ ေဘာလံုးပြဲတစ္ပြဲ၏ အႏွစ္သာရက ဂုိးသြင္းႏုိင္မႈဆိုလွ်င္ ဂုိးသမားေတြ၏ အခန္းက႑ဆိုသည္မွာ ဗီလိန္တစ္မ်ိဳးပင္ မဟုတ္ပါလား ။

သို႔ေသာ္ ဒီကမၻာ့ဖလားမွာေတာ့ ကၽြန္မက ဗီလိန္ေတြကိုသာ သေဘာက်ေနမိသည္ပင္ ။ အသင္းလုိက္စုဖြဲ႕မႈအားနည္းလွ်င္ အားနည္းသလုိ ဗီလိန္ေတြ ပုိ၍ အားသာတတ္သည္မွာ လူ႔သဘာ၀ႏွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္။ ကၽြန္မကိုသာ ေဘာလံုးပြဲတစ္ပြဲမွာ ဘယ္ေနရာက ကစားခ်င္သလဲဟု ေမးလာလွ်င္ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ အေတာ္ပင္ ဦးေႏွာက္ေျခာက္ဖြယ္ရာ ျဖစ္ေလသည္။

ေရွ႕တန္းကစားၿပီး အမိအသင္းအတြက္ ဂိုးေတြသြင္းယူကာ အဖႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ သူရဲေကာင္းလည္း လုပ္လုိသည္။ ပင္ကုိက တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္မႈကို မႀကိဳက္ေသာ ကၽြန္မက လီဗာပူူးလ္က စတီဗင္ဂ်ရတ္ႀကီးလုိ အလယ္တန္းကစားသမားလုပ္ကာ ကစားသမားေတြကို ဟန္ခ်က္ညီညီေပးပို႔ေထာက္ကူေပးခ်င္မိသည္။ သို႔မဟုတ္ ေနာက္တန္းကစားသမားေတြလို တစ္သက္လံုး တစ္ႀကိမ္မဟုတ္ တစ္ႀကိမ္ အျပစ္တင္ခံၿပီးပဲ ေနသြားမလား စဥ္းစားစရာပဲ ျဖစ္သည္။

ဒါမွမဟုတ္လွ်င္ ဂုိးသမားေနရာကပဲ ေနလွ်င္ေရာ။ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္မွာ ဗီလိန္မပါလွ်င္ မျပည့္စံုသလုိ ေဘာလံုးပြဲတစ္ပြဲမွာ ဂုိးသမားသည္ မပါမျဖစ္ ဆားတစ္ပြင့္မဟုတ္လား ။ သူသည္ လူအမ်ားသတိမထားမိေသာ အေမွာင္ရိပ္ထဲမွ သူရဲေကာင္းလုိလို ဗီလိန္လိုလို ဒရမ္မာဇာတ္ေကာင္ႀကီးပင္ ျဖစ္ေလသည္။

သုိ႔ေသာ္ အေတြးနက္ေသာ ကၽြန္မအေနျဖင့္ ‘ဘ၀’ဆုိသည့္ ကစားပြဲကို ကစားမည္ဆုိလွ်င္ ဂိုးသမားေနရာကေတာ့ျဖင့္ မကစားလုိပါ ။ ကိုယ့္ဆီဝင္လာမည့္ ေလာကဓံကန္သြင္းခ်က္ေတြကိုႀကိဳတင္မွန္းဆရင္း တထိတ္ထိတ္ႏွင့္ ကစားပြဲထဲ ဝင္မသြားခ်င္ပါ ။

ႏိုင္သည္႐ွိ၊ ရံႈးသည္႐ွိ ေလာကဓံကန္သြင္းခ်က္ေတြကို ပူပင္ေၾကာင့္ၾကၿပီး တကာကြယ္ကြယ္လုပ္ရင္း ပြဲစဥ္တစ္ေလွ်ာက္မကစားခ်င္ပါ ။

ဂိုးသြင္းႏိုင္မည္ဆုိသည့္ ‘အေကာင္းျမင္စိတ္’ကေလးျဖင့္ လႈပ္႐ွားရင္း ၊ ‘ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္’ဆိုသည့္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေလးႏွင့္ပဲ ဘဝကို တက္တက္ႂကြႂကြ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပးလႊားကစားသြားရရင္ မေကာင္းဘူးလား ။

တစ္ေနရာရာမွာပဲ ကုပ္ကပ္ဖက္တြယ္ၿပီး ေၾကာက္ရြံ႔မႈႏွင့္ ကာကြယ္ေနရတာမ်ိဳး ကၽြန္မ မျဖစ္ခ်င္ေပ ။ ဘဝကိုလႈပ္႐ွားကစားရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ကား ‘ေၾကာက္ရြံ႔မႈ’ေၾကာင့္ မျဖစ္သင့္ပါ ။ ‘ေပ်ာ္ရႊင္မႈ’ဆိုသည့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကေလးအတြက္သာ ျဖစ္သင့္သည္။

အခ်ိန္တိုင္း အခ်ိန္တိုင္းမွာ ကြၽန္မအပါအဝင္ ကြၽန္မတို႔ပတ္ဝန္းက်င္က တစ္စံုတစ္ေယာက္ေပါင္းမ်ားစြာသည္ ေၾကာက္ရြံ႔မႈေတြႏွင့္ နပန္းလံုးလို႔ ဂိုးဖမ္းသမားေတြ ျဖစ္ေနတတ္ၾကသည္။

‘ဘဝ’ဆိုသည္မွာ အကန္႔အသတ္ႏွင့္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ မွန္ကန္အျပစ္ကင္းစြာေနထိုင္ဖုိ႔၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အတြက္ အသက္႐ွင္ဖို႔၊ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနထိုင္တတ္ဖို႔သာ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္သင္ၾကားပါ။

ေဟာ ေျပာရင္းဆုိရင္း …. မေန႔ညက ဂ်ာမဏီသည္ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ ဆြီဒင္အသင္းကို ပြဲၿပီးကာနီးမိနစ္ပုိင္းေလာက္အလုိမွ ကပ္ကာ အႏုိင္ရရွိသြားေလသည္။ အရင္ႏွစ္က အိမ္ရွင္အသင္းလည္းျဖစ္ၿပီး ကမၻာ့ဖလားခ်န္ပီယံလည္းျဖစ္ေသာ ဂ်ာမဏီအသင္းအဖို႔ ဖိအားက ႀကီးမားလွေလသည္ ။ သို႔ေသာ္ သူတို႔သည္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာပင္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ အေကာင္းျမင္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ ယံုၾကည္ႀကိဳးစားရင္း ကံေကာင္းသြားၾကပါေလၿပီ ။

ဂုိးသမားတစ္ေယာက္အတြက္ ေအာင္ျမင္မႈသည္ တခါတရံဗီလိန္ဆန္ၿပီး တစ္ခါတစ္ရံ သူရဲေကာင္းဆန္သည္။ ခ်န္ပီယံစ္လိဂ္ဖုိင္နယ္ပြဲစဥ္မွ မ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖင့္ ပရိသတ္ကုိ လက္အုပ္ခ်ီကာေတာင္းပန္ေနေသာ လီဗာပူးလ္ဂုိးသမား ကားရီယက္စ္ကုိ မ်က္လံုးထဲျမင္ေယာင္လာလွ်င္ စိတ္ထဲမေကာင္းမိ ။

မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစ …. အလုိဆႏၵတိုင္း အလံုးစံုျပည့္၀ႏုိင္ေခ်မရွိေသာ လူ႔ေလာကႀကီးအလယ္မွာ တခါတရံက်ေတာ့ မလႊဲမေရွာင္သာ ကၽြန္မတုိ႔ ဘ၀အတြက္ အေရးႀကီးေသာ ကမၻုာ့ဖလားလိုအရပ္မွာ ဂုိးသမားေနရာမွ ေရွာင္လႊဲမရ ပါ၀င္ကျပအသံုးေတာ္ခံရမည့္ အခ်ိန္ေတြ ႀကံဳလာဦးမည္ ။

ဗီလိန္ခ်င္းအတူတူဆိုလွ်င္ ကၽြန္မကေတာ့ ရီးရဲမက္ဒရစ္မွ စပိန္ကစားသမား ရာမို႔စ္လို ဗီလိန္မ်ိဳးအစား …. ဘ၀ကဇာတ္မွာ ကားရီးယက္စ္လို ဂိုးသမားတစ္ေယာက္အျဖစ္သာ ရဲရဲႀကီးပါ၀င္အသံုးေတာ္ခံလုိက္ပါဦးမည္ …. ။ ဘ၀မွာ ကိုယ့္သမိုင္းေၾကာင္းေကာင္းဖုိ႔ႏွင့္ ေနာင္တမရွိဖို႔က အဓိကမဟုတ္လား ။

သင္ဆုိလွ်င္ေရာ ….
‘ဘ၀’ဆိုသည့္ ‘ကစားပြဲ’မွာ မည္သည့္ေနရာမွ ပါ၀င္ကစားျဖစ္မည္လဲ …. ။

#ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း ❤
#လြတ္လပ္လိႈင္းမဂၢဇင္း #ဇူလုိင္လ ❤