Laypyaychanchan Poems

*~•♦ ◘ • ဘ၀ • ◘♦• ~* လမ္းေတြက … ၾကမ္းတမ္းတယ္ အၿမဲ မေခ်ာေမြ႕ႏုိင္ဘူး ။ လမ္းေတြက … ေကြ႕ေကာက္တယ္ အၿမဲ မေျဖာင့္တန္းႏိုင္ဘူး ။ လမ္းေတြက … ေမွာင္မည္းတယ္ အၿမဲ ေနျခည္မျဖာႏိုင္ဘူး ။ လမ္းေတြက … ………………………………… လမ္းေတြက … ………………………………… လမ္းေတြက … ဘယ္ေတာ့မွ မၿပီးျပည့္စံုဘူး ။   ဒါေပမယ့္ ေလွ်ာက္ကုိေလွ်ာက္ရမယ္ ။   ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့  “ဘ၀ ”ဆိုတာကိုက " လမ္းေလးတစ္လမ္း "  ျဖစ္ေနခဲ့တယ္ ။ “ ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း ”

" Life : The Failures , The Faults and  The Love " ဘ၀ … မွာ အရံႈးေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ရတဲ့အခါ … အဲဒီ အရံႈးေတြအေပၚကုိ ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္ ။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ … သူတို႕က ကုိယ့္ရဲ႕ခံႏုိင္ရည္ကုိ တစ္ဆင့္ခ်င္း တည္ေဆာက္ေပးလုိ႕ပါ ။ ဘ၀ … မွာ အမွားေတြကို ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့အခါ … အဲဒီ အမွားေတြကိုလည္း ခ်စ္ပါတယ္ ။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ … သူတို႕က ကုိယ့္မွာ အမွန္တကယ္ လိုအပ္ေနတဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ေထာက္ျပေပးလို႕ျဖစ္ပါတယ္ ။ ဘ၀ … မွာ ခ်စ္သူနဲ႕ ခြဲခြာႏႈတ္ဆက္ရတဲ့အခါ … ေက်ာခိုင္းထြက္ခြာသြားတဲ့သူကုိ ခြင့္လႊတ္ေပးလုိက္ပါတယ္ ။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ … ကိုယ့္ဘ၀မွာ သူ႕ထက္ပိုၿပီး ေကာင္းမြန္တဲ့သူကုိ ရွာေဖြဖို႕ အခြင့္အေရး ေပးခဲ့လို႕ပါပဲ ။ " ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း "

“ အျဖဴေရာင္ ေရခဲျမစ္ရဲ႕ ဒီဇင္ဘာ Memory Status” “ေဆာင္း” ဆိုတဲ့ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုကုိ ရင္ေငြ႕လံႈမွ၊ ပြင့္ေ၀ခြင့္ရတဲ့  .. ႏွင္းပြင့္ေလးေတြရဲ႕ ပြင့္ဖတ္ေတြ ကမၻာ့ေလထုေပၚ ေ၀ျဖာယိမ္းႏြဲ႕ကတဲ့အခါ … တစ္ဖက္တည္းစီးတဲ့ “အခ်ိန္ျမစ္” ဟာ ေရခဲျမစ္ကမ္း နယ္နမိတ္ကုိ မွတ္တိုင္အသစ္ … ထူဖို႕ ၊ ေရာက္ခဲ့ျပန္ၿပီ … ။ အျဖဴေရာင္ႏွင္းေတြက “ေအးျမျခင္း” ကို မွ်ားတယ္ ။ “ေအးျမျခင္း” က “အေႏြးထည္ထူထူ”ကို မွ်ားတယ္ ။ ေအးျမျခင္းနဲ႕ ေႏြးေထြးျခင္းေတြ တစ္လွည့္စီ စီး၀င္ေနတဲ့  ေဆာင္းရဲ႕ ေသြးခုန္ႏႈန္းထဲမွာ ၊ “ဒီဇင္ဘာ” ဆိုတာ … ႏွင္းစက္ေတြရဲ႕ ရင္ခုန္သံ ဗဟုိခ်က္တည့္တည့္ကို မွ်ားတဲ့ ၊ အျဖဴဆြတ္ဆြတ္ နတ္သမီးတစ္ပါးပါပဲ ။ အေနေ၀းတဲ့ သူေတြ အတြက္ သူက အလြမ္းေတြ ခ်မ္းေနေအာင္ ေၾကြေပးတယ္ ။ အတူျဖတ္သန္းမယ့္သူေတြအတြက္ အေႏြးဓါတ္ေတြ ေ၀ေနေအာင္ ေၾကြေပးတယ္ ။ ေျမာက္ေလညင္း အလည္ေရာက္ခဲ့တဲ့ ၊ ႏွလံုးသားရပ္၀န္း တစ္ခ်ိဳ႕မွာေတာ့ ၊ အငိုမတိတ္ေသးတဲ့ … ၀ႆန္မိုးစက္ေတြကို တိတိပပ ဖယ္ထုတ္ၿပီး ၊ နားလည္မႈေတြ ႏွင္းလို ေျခြခ် ၊ အျဖဴေရာင္ဆႏၵေတြရဲ႕ အသံမဲ့ ဘာသာေဗဒမွာေတာင္ ၊ (သူက … ) ရင္ခုန္သ...

" Facebook City " ေကာင္းကင္ျပာျပာႀကီးေအာက္မွာ  Engineer မလိုဘဲ … ျပတင္းေပါက္တစ္ခုေရွ႕ ေရာက္သြားရံုနဲ႕ ၊ ပံုစံခြက္ကေလးထဲ ကုိယ္ပုိင္ အိမ္တစ္လံုး ၊ ေဆာက္ႏုိင္တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ ။ နံရံေတြ ေပၚမွာ … တစ္ခ်ိဳ႕က … အေသြးအေရာင္စံု ခံစားခ်က္ေတြ တင္တယ္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕က … ရယ္စရာ ဟာသတစ္ခ်ိဳ႕ … ခ်ိတ္ဆြဲတယ္ ။ အသစ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေျပာင္းေျပာင္း ၊ Comment ေတြ အၿမဲပြဲစည္တဲ့ Photo Application မွာ လွပတဲ့ အခ်ိန္ကာလေတြကုိ မွတ္တမ္းတင္ဖို႕ အမွတ္တရေတြကုိ Album ေတြထဲ .. စီရရီ ခင္းက်င္း … လို႕ ။ တစ္ခ်ိဳ႕က … ကုိယ့္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကုိ လႊတ္တင္ဖို႕ ၊ တစ္ခ်ိဳ႕က … ကိုယ့္ရဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳဘဏ္တုိက္ကို အိမ္နီးခ်င္းေတြနဲ႕ Share ဖို႕ ၊ “ Note ” ဆိုတဲ့ တလင္းျပင္မွာ .. လည္း စကားလံုး ေမာ္လီက်ဴးေတြ … အေရာင္အေသြး စံုစံုလင္လင္ စည္ကား ပ်ံ႕ေ၀ေနခဲ့တယ္ ။ Extension အျဖစ္ …. ကုိယ္ယံုၾကည္ အားသန္ရာအတြက္ စိတ္ႏွလံုးျမွပ္ႏွံ အခ်ိန္ေပးဖို႕ ၊ Page ဆိုတဲ့ Workshop ေလးလည္း ၊ ကုိယ္ကုိယ္တိုင္ … ေရြ႕လ်ား Decorate လုပ္ႏုိင္ေသးရဲ႕ ။ Gathering လား ၊ Anniversary လား ၊ Birthday လား ၊ Meeting လား … “...

  " T he Rainy Season O f An Angel"  စိတ္ကူးအိပ္မက္ နဲ႕  ျဖန္႕က်က္ခဲ့တဲ့ ေတာင္ပံေတြ … ထူးဆန္းတဲ့ ႏွလံုးသားတစ္စံုရဲ႕ အနီးနားကိုေတာ့ ေရာက္ခဲ့ပါရဲ႕ …၊ ရာသီဥတုက ကုိယ့္ဘက္မပါခဲ့ဘူး ။ အနီးဆံုး ျဖစ္ခ်င္မွ အေ၀းဆံုးနဲ႕ အခ်ိဳးက် ၊ “ဆႏၵ ဆိုတာ … တကယ္တမ္း လူ႕ဘ၀ရဲ႕ …ခပ္ေထ့ေထ့ ေလွာင္ရယ္သံ တစ္ခု ”.. လား ။ လွိဳက္လွိဳက္လွဲလွဲ ကမ္းတဲ့ လက္တစ္စံုဟာ အသာစီးယူ ေက်ာခုိင္းခံရတဲ့အခါ ျပည့္ျပည့္၀၀ ေမတၱာေတြ … နာနာက်င္က်င္ အဆိပ္တက္ခဲ့..တယ္ ၊ ကဲ့ … ဘာနဲ႕ ျပန္ေဆးေၾကာ .. မလဲ ။ ေက်ာခ်င္းကပ္ အေနအထားမွာ ေက်ာခုိင္းရပ္ေနၾကမွေတာ့ … ဆႏၵျပဳ ပ်ံသန္းမယ့္ အေတာင္ပံေတြ … လည္း ဆြံ႕အ … လို႕ … ။ အနီးဆံုးက နင့္မ်က္ႏွာကုိလည္း ငါ … မဖတ္ေတာ့ဘူး … ။ အေ၀းဆံုးက နင့္စိတ္ကိုလည္း ငါ … မဖတ္ေတာ့ဘူး ။ ဒီလမ္းခြဲကေန …. ဘယ္သူမွ ေျခတစ္လွမ္း မေရြ႕ေသးသေရြ႕ ၊ ဒီ အမွတ္တရ ရပ္၀န္းဟာ သိပ္ကုိ မိုးရာသီ ဆန္ခဲ့လြန္း … လို႕ ၊ ေက်ာခိုင္းထားတဲ့ ရင္ဘတ္တစ္ျခမ္း မွာ … ၊ ရြာရန္ရာႏႈန္းျပည့္ ထက္ေတာင္ … ျပည့္မွီေက်ာ္လြန္ေနခဲ့ ပါၿပီ … ။ ။ “ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း”

" ရပ္တည္ခ်က္ေတြ အေၾကာင္း " တစ္ခ်ိဳ႕က ... အနားကုိ ေရာက္လာတယ္ ...။ ၿပံဳးျပၿပီး ... ၊ ျပန္ ထြက္သြားၾကတယ္ ... ။ တစ္ခ်ိဳ႕က ... အနားကုိ ေရာက္လာတယ္ ... ၊ မဲ့ျပၿပီး ... အေ၀းကုိ ထြက္သြားၾကတယ္ ။ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္ ရပ္ေနတဲ့ ငါက ... ၊ ေလတုိက္တုိင္း လြင့္တတ္တဲ့ စိတ္နဲ႕ အတြင္းဒဏ္ရာေတြပဲ ... နက္သထက္ နက္လာတယ္ ။ မယံုသကၤာစကား ၊ လာမေျပာပါနဲ႕ နားခါးတယ္ ... ။ ဘယ္သူ႕အထင္အျမင္ေတြကမ်ား ငါ့ကိုယ္ငါထက္ ... ပုိ မွန္ႏုိင္ဦးမွာလဲ ... ။ ေနာက္ေက်ာ ဓါးနဲ႕ထိုးဖို႕လည္း အနားကပ္မလာေစလို ၊ လွည့္ကြက္နဲ႕ ကစားတတ္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ဆိုးညစ္ညစ္နဲ႕လည္း လိုက္မပတ္သက္ေစလို ... ၊ " ရပ္တည္ခ်က္" တစ္ခုမွာ " ရည္မွန္းခ်က္" ဆိုတာ ရွိခဲ့ရင္ ... ၊ " ပန္းတုိင္" ကုိ လွမ္းျမင္ဖို႕ ... " ၾကားခံ " ဘာေတြကုိ " မႈန္၀ါး " ပစ္ဖို႕ လိုမလဲ ။ ငါကေတာ့ ...၊ ေနသာေအာင္ ေျဖေလ်ာ့တတ္တဲ့ စိတ္နဲ႕၊ “ငါ “ ဆိုတဲ့ စစ္မွန္ျခင္းေတြနဲ႕ ၊ ေရွ႕ကုိပဲ ... ခပ္မွန္မွန္ ဆက္ေလွ်ာက္ေနဦးမယ္ ... ။ ။ " ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း " Oct 26th ; 2012 12:56 am ; Friday !