`ဂ်စ္ပဆီတစ္ေယာက္´ဆီက
`ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕တဲ့အၿပံဳးတစ္စံု´ လိုခ်င္ခဲ့တယ္။
`ပေလးဘြိဳင္းတစ္ေကာင္´ဆီက
`ရည္မြန္ႏွစ္လိုဖြယ္ႏွလံုးသားတစ္စံု´ လိုခ်င္ခဲ့တယ္။
`ထြက္သြားဖို႔အၿမဲေစခိုင္းတတ္တဲ့သူ´ဆီက
`တံခါးဖြင့္ႀကိဳဆိုမယ့္ကမ္းလင့္လက္တစ္စံု´ လိုခ်င္ခဲ့တယ္။
`အၿမဲေလွာင္ရယ္တတ္တဲ့မ်က္ဝန္းတစ္စံု´ဆီက
`ေတာက္ပႏူးၫြတ္တဲ့အေႏြးဓာတ္တစ္စံုတစ္ရာ´ လိုခ်င္ခဲ့တယ္။
ဟိုး . . . ဟိုးအေဝးႀကီးက
`ငါ့ရင္တည့္တည့္လြတ္က်လာတယ္ဆိုတဲ့
မင္းရဲ႕အၿပံဳးတစ္စံု´ဆီက
`ဟန္ေဆာင္မႈကင္းတဲ့အျဖဴထည္စိတ္တစ္ခု´ တူးေဖာ္ခ်င္ခဲ့မိတယ္။
ဟိုး . . . ဟိုးအျမင့္ႀကီးက
`ငါ့ရင္တည့္တည့္လြတ္က်လာတယ္ဆိုတဲ့
မင္းႏႈတ္ခမ္းဆီက ဂီတသံ´မွာ
`စိတ္လိုလက္ရဆြတ္ပ်ံ႕ျပတဲ့ ႐ိုးသားမႈတစ္စံုတစ္ရာ´. . .
ငါ (တကယ္ကို) . . .
. . . ကိုးကြယ္ခ်င္ခဲ့မိပါတယ္။
`ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း´
[ကလ်ာမဂၢဇင္း ၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၁၅]
Comments
Post a Comment