Thanks Dad

`​ေက်းဇူးပါ ​ေဖ​ေဖ´
•••

My Father gave me the greatest gift anyone could give anothe person, he believed in me. 

• Author Unknown•

ကၽြန္ေတာ္ ေျခာက္ႏွစ္သားတုန္းကေပါ့ ။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မိသားစုေတြေနထုိင္တဲ့နာနာ(အဘြား)အိမ္နဲ႔ ေဘးကပ္ရပ္မွာရွိတဲ့ ရထားသံလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ကြ်န္ေတာ္ အေျပးေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္။ မ်က္လံုးမွာမ်က္ရည္ေတြေ၀ေ၀၀ါး၀ါးနဲ႔ ကုိက္သံုးရာေလာက္အေ၀းက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အစိမ္းေရာင္အိမ္အိုႀကီးကုိ လွမ္းျမင္ေနရတယ္။ လက္ေတြဟာနာက်င္ေနၿပီး ေျခေထာက္ေတြက ဒယိမ္းဒယိုင္ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ငိုေနရင္းနဲ႔ပဲ အိမ္ဆီကုိ ဆက္ေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေတာအုပ္ထဲေလွ်ာက္သြားတဲ့လမ္းမွာ ျမက္ပင္နဲ႔သစ္ရြက္ေတြဖံုးေနတဲ့ သတၱဳအရာ၀တၱဳတစ္ခုကို စူးစမ္းမိတယ္။ အဲဒီမွာ သတၱဳအရာ၀တၳဳဟာ ကၽြန္ေတာ့္လက္ကုိ ဆတ္ခနဲဖမ္းညွပ္လိုက္တယ္ ။ အဲဒါက ေျမေခြး ဒါမွမဟုတ္  ရက္ကြန္းေကာင္ေတြရဲ႕ေျခေထာက္ကုိ ဖမ္းဖုိ႔ေထာင္ထားတဲ့ ေထာင္ေခ်ာက္တစ္ခုပါ ။

လက္ေခ်ာင္းေတြကုိ ေထာင္ေခ်ာက္ထဲကဆြဲထုတ္ဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳးစားတယ္။ ဒါေပမယ့္ မရဘူး။ ေနာက္ဆံုးမွာ ေထာင္ေခ်ာက္သံကြင္းေတြေတာ့ ေခ်ာင္သြားေအာင္လုပ္ႏုိင္ခဲ့ၿပီး၊ လက္ညွပ္မိေနတဲ့ေထာင္ေခ်ာက္ကုိကုိင္၊ အိမ္ဆီ အျမန္ဆံုးဦးတည္ေျပးလာခဲ့တယ္။ မ်က္ႏွာေပၚမွာေတာ့ မ်က္ရည္ေတြစီးက်လုိ႔ ။

အိမ္ကုိေရာက္တဲ့အခါ ေပါက္ျပားတစ္လက္နဲ႔ ၿခံထဲကေပါင္းျမက္ေတြကိုရွင္းေနတဲ့ အေဖ့ကုိေတြ႔ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သည္းသည္းမည္းမည္းပိုငိုေၾကြးၿပီး အေဖ့ဆီကုိေျပးသြားလုိက္တယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ အေဖဟာ ေထာင္ေခ်ာက္ကုိ တစ္စကၠန္႕အတြင္းမွာပဲ ျဖဳတ္ေပးလုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒူးေထာက္ထုိင္ခ်လုိက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္လက္ေခ်ာင္းေတြမွာ ဒဏ္ရာႀကီးႀကီးမားမားရ/မရ အၾကာႀကီးေသခ်ာၾကည့္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဘာမွမျဖစ္တာေသခ်ာမွ ေက်နပ္သြားၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ၿပံဳးျပတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ပခံုးကုိညင္သာစြာပုတ္ၿပီး ႏွစ္သိမ့္တယ္။ ဒီ့ေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္လက္ကုိဆြဲ၊ ႏွစ္ေယာက္သား ေတာအုပ္ထဲကုိ လမ္းျပန္ေလွ်ာက္သြားၿပီး အစကဒီေထာင္ေခ်ာက္ရွိခဲ့တဲ့ေနရာကုိ ျပခုိင္းတယ္ ။ ေထာင္ေခ်ာက္ကုိပိတ္ၿပီး အဲသည္ေနရာမွာပဲ အေဖက ျပန္ထားခဲ့ပါတယ္။

အိမ္ျပန္လာတဲ့လမ္းမွာေတာ့ အေဖဘာေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ့္ကုိ အျပစ္မေပးသလဲ ၊ “မင္းေတာ့ ဆတ္ဆတ္ေဆာ့ေဆာ့နဲ႔ ေတာ္ေတာ္မိုက္မဲတာပဲ”လုိ႔ ေငါက္ရံုကေလးေတာင္ မေငါက္ရသလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္အံၾသေနမိတယ္။ အေဖကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေငါက္ဖုိ႔ေနေနသာသာ စကားတစ္လံုးေတာင္ မေျပာခဲ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေနာက္ဆုိ ဒီလုိေထာင္ေခ်ာက္မ်ိဳးကုိ ဘယ္ေတာ့မွ (ဘယ္ေတာ့မွ) သြားထိတို႔ကစားေတာ့မယ္မဟုတ္ဘူးဆုိတာ အေဖ ခန္႔မွန္းမိၿပီးသားျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ။ အဲဒီေန႔ကုိ ျပန္စဥ္းစားရင္း ေနာင္တရမိတာက အဲဒီေန႔က ကၽြန္ေတာ္အေဖ့ကို “ေက်းဇူးပါ အေဖ” လုိ႔ေျပာဖုိ႔ ဘာေၾကာင့္ အမွတ္မရခဲ့တာလဲ ဆုိတာပါပဲ ။

တျဖည္းျဖည္း အတိတ္ကုိျပန္ေျပာင္းၾကည့္ရင္း ကၽြန္ေတာ္သိလာရတာက ေက်းဇူးတင္စကားဆုိဖို႔လုိအပ္တာအတြက္ ေက်းဇူးစကားဆုိဖုိ႔ ဘယ္ေတာ့မွေနာက္မက်ဘူးဆုိတာပါပဲ။ အေဖဟာ အခုေတာ့ အေမရယ္၊ နာနာ(အဘြား)ရယ္နဲ႕အတူ ေကာင္းကင္ဘံုမွာေရာက္ေနေပမယ့္လည္း ကၽြန္ေတာ္ေျပာေနတာကုိ ၾကားမယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။

“အဲဒီေန႔က အေဖရဲ႕ သန္မာၾကံ႕ခုိင္မႈ၊ ပညာဥာဏ္ႀကီးမႈနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚကုိ ၾကင္နာခဲ့တာအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။”

“ကၽြန္ေတာ့္ကုိ အားတင္းထားေစ၊ အမွားေတြလုပ္မိတာကုိလည္းခြင့္ျပဳၿပီး ဒီကမၻာႀကီးမွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ကုိယ္ပုိင္လမ္းေၾကာင္းကို ရွာေဖြခြင့္ျပဳေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။”

“ကၽြန္ေတာ့္အေပၚသင္ၾကားေပးခဲ့တဲ့အရာေတြနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြေပးေ၀ခဲ့တဲ့အတြက္လည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။”

“ဒီကမၻာေပၚမွာ အတူတူရွိစဥ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေစာင့္ၾကည့္ဂရုစုိက္ခဲ့ၿပီး ေကာင္းကင္ဘံုကိုေရာက္တဲ့အခါမွာလည္း ဆက္ၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ဂရုစုိက္မႈအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။”

ေနာက္ထပ္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာမွာ အဲဒီေန႔ကအျဖစ္အပ်က္ထက္ပုိတဲ့ ရူးသြပ္ဆတ္ေဆာ့မႈေတြကုိ ကြ်န္ေတာ္လုပ္ခဲ့မိတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ အေဖကေတာ့ အျပစ္ေပးမယ့္အစား ကၽြန္ေတာ့္ကုိ အမွားေတြကေန သင္ခန္းစာေတြ သင္ယူေစၿပီး သူ႔လက္ေမာင္းထဲကုိ ငိုယိုေျပး၀င္တုိင္တည္တုိင္း ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ခြင့္လႊတ္ျခင္းကုိသာ ေပးအပ္ခဲ့တယ္။ ကမၻာေျမေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အတူ ရွင္သန္ေနထုိင္စဥ္ကလုိပဲ ေကာင္းကင္ဘံုကအေဖဟာလည္း ျခြင္းခ်က္မရွိတဲ့ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြနဲ႔ အၿမဲတမ္းကၽြန္ေတာ့္အတြက္ သူ႔ဆီျပန္ေျပးလာဖုိ႔ တံခါးဖြင့္ထားလိမ့္မယ္ဆုိတာ ေသခ်ာပါတယ္ ။ အဲဒီအတြက္လည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေဖေဖ ။

ဒါဟာ ဒီေန႔ “ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဘာေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ေနရသလဲ”ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းရင္းပါပဲ ။

ေက်းဇူးပါ ေဖေဖ ။

#ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း
Source : Thanks Dad By Joseph J. Mazzella
www.sunnyskyz.com/feel-good-story/2297/Thanks-Dad
<3 Happy Father's Day to All <3