Skip to main content

`အနည္​းကိန္​း´




သိပ္​ၾကာလြန္​း​ေတာ့လည္​း
အိပ္​မက္​​ေတြကို  ဒိန္​ခ်ဥ္​ 
​လုပ္​​ေသာက္​ပစ္​လိုက္​တယ္​။
`​ေရလိုက္​ ငါးလိုက္​´
`​ေရလိုက္​ ငါးလ္ိုက္​´
တဖြဖြ​ေရ႐ြတ္​ရင္​း 
စကၠန္​႔တံ​ထိပ္​ဖ်ားမွာ ယက္​ကန္​ယက္​ကန္​နဲ႔
စိတ္​တစ္​​ေထာင္​့မွာ 
အလိုမက်မႈ​ေတြ စုပံုလာတယ္​ ။
ယံုၾကည္​မႈဆိုတာ ဟန္​​ေဆာင္​​ေန႐ံုနဲ႔
အလုပ္​မျဖစ္​ဘူး ။
ဘဝ ကို 
သိပ္​အမ်ားႀကီး မ​ေတာင္​းဆိုပါဘူး
​ေသာက္​​ေကာင္​း႐ံု 
သၾကားတစ္​ဇြန္​းစာ​ေလာက္​ပဲ။ 
ဒါနဲ႔​ေတာင္​
ႀကံစိုက္​နည္​း႐ွာဖို႔ပဲ အႀကံ​ေပးလိုက္​တယ္​။ 
လူ႔ဘဝ ဆိုတာ တစ္​ကိုယ္​စာ လိုအပ္​ခ်က္​အတြက္​
အုပ္​စုဖြဲ႕ဖို႔ လိုအပ္​ပါသလား 
အဝင္​အထြက္​မွားတဲ့ ဒီသီခ်င္​းဟာ ခုထိ​ေရာင္​းအား​ေကာင္​းတုန္​း
ဆႏၵ​ေတြ မရင္​့မွည္​့ခင္​
စိတ္​ဝိဉာဥ္​သစ္​ပင္​အိုက ခ်ိနဲ႔ယိုင္​​ေစာင္​းလုၿပီ
အဲဒီၿပိဳလဲက်လုလု ည​ေန​ေစာင္​းမွာ 
တိုက္​ဆိုင္​တဲ့အ​ေၾကာင္​း​ေတြ သိပ္​မညည္​းပါနဲ႔
ဘယ္​သူမွမပိုင္​တဲ့ စကားလံုး​ေတြနဲ႔ ။
ငါ့ကို တစ္​​ေယာက္​တည္​းထား​ေပးပါ 
လဲက်တိုင္​း ဘယ္​သူ႔မွ အားမကိုးျဖစ္​​ေအာင္​
ဘဝဆိုတာက ကိုယ္​တိုင္​​ေလ်ွာက္​ရတာ 
မဟုတ္​လား
အခု 
အိပ္​မက္​တစ္​ထမ္​းနဲ႔ ရင္​ဘတ္​တစ္​ျခမ္​းနာ​ေနတယ္​။

​`ေလျပည္​ခ်မ္​းခ်မ္​း´
11.5.15.15:10 PM!

Comments

Popular posts from this blog

" မ်က္ႏွာဖံုး "

" မ်က္ႏွာဖံုး " ဟန္ေဆာင္မ်က္ႏွာဖံုးေတြေအာက္က အၿပံဳးတုေတြကုိ မုန္းတယ္ အၿပံဳးဆိုတာ … သန္႕စင္မွ တန္ဖိုးျမင့္တတ္တာမ်ိဳး … ။ ေထာင္ျမင္ရာစြန္႕ျခင္းမ်ိဳး ၊ လိုခ်င္တာရဖို႕ … သိကၡာကုိ ထိုးေကၽြးျခင္းမ်ိဳး အကၽြမ္းမ၀င္တတ္ခဲ့ဘူး … ။ လူထဲက လူ မျဖစ္ခ်င္ဘူး ။ အေပါင္း၊ အႏုတ္၊ အေျမွာက္၊ အစား အႀကံအစည္မ်ားတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြ ဥေပကၡာတရားကို လာ..လာဆြတတ္လြန္္းလို႕ ။ အိပ္မက္အတုိင္း ..လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့သူ တစ္ေယာက္တည္းလည္း ေတာက္ပရဲတယ္ ။ ႏႈတ္ခမ္းမွာ ေဆးသၾကားေတြ သုတ္လိမ္းၿပီးမွ စိတ္ဓါတ္ကုိ အဆိပ္လာလာမခတ္ပါနဲ႕... ။ အရိုးသားဆံုးစိတ္မွာ အနံ႕ဆိုးေတြနဲ႕ မေလွာင္အိုက္ခ်င္လို႕ ႏွလံုးအိမ္ရဲ႕ ျပတင္းတံခါးမွာ ဥေပကၡာတရား အၿမဲတမ္း လႊတ္တင္ထားပါတယ္ ။ ။ “ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း” [ August 2012, ကလ်ာ မဂၢဇင္း ]

ရနံ႔ကုထံုး

`ရနံ႔ကုထံုး´ ႏို႔ဆီမ်ား​ေသာေကာ္​ဖီ​ေရာင္​ည​ေနခင္​းသည္​ ခပ္​​ေနာက္​​ေနာက္​ဝါက်င္​​ေနသည္​။ တျဖဴးျဖဴးလြင္​့ခတ္​လာ​ေသာ​ေလျပည္​ညင္​း​ေၾကာင္​့သာ ​ေအးျမမႈႏွင္​့အနည္​းငယ္​ၾကည္​စင္​လာ၏။ ​ေသခ်ာ​ေပါက္​ တိမ္​အုပ္​ဆိုင္​း​ေသာည​ေနခင္​း​ေနာက္​မွ ​ေခ်ာင္​းၾကည္​့​ေန​ေသာဆည္​းဆာ​ေနသည္​ မိုး​ေကာင္​းကင္​ကို လဲ့လဲ့​ေလးျဖာ၍ နံ႔သာ​ေရာင္​ခပ္​မႈန္​မႈန္​ဝင္​း​ေန​ေစသည္​။ မိုး​ေန႔၏အလယ္​​ေခါင္​တည္​့တည္​့မွာ ကမ႓ာ​ေျမႏွင္​့အတူ ည​ေနရီ​ေထာင္​့ခ်ိဳးတစ္​ခုကို ခ်ိဳးဝင္​ခဲ့သည္​့မ်ဥ္​း​ေျဖာင္​့တစ္​​ေၾကာင္​းသည္​ ကြၽန္​မျဖစ္​သည္​။ `အို ​ေလညင္​း ... ​ေဆြးဖ်မႈ​ေတြ ငါ့ဆီသယ္​​ေဆာင္​မလာနဲ႔ကြယ္​။ ငါက ခုမွ ​ေပ်ာ္​ကာစ ည​ေနထဲ​ေျခခ်႐ံု႐ွိ​ေသးတယ္​။´ ဘာကို လြမ္​းမွန္​းမသိ။ ဘာကို တမ္​းတမိလို႔​ အာ႐ံု​ေတြ ေဆြးဖ်မႈန္​ရီသည္​မသိ။ ခံစားသ္ိျဖင္​့ သူမစိတ္​​ေတြအံု႔မိႈင္​း သြား၏ ။  အသိစိတ္​က ၾကည္​စင္​ျပာလြင္​​ေနပါလ်က္​ ည​ေနခင္​းကုိယ္​တိုင္​ ​ေဆြး​ေျမ႕​ေနကာ အ​ေဆြးစီး​ေၾကာင္​းတစ္​ခု သယ္​​ေဆာင္​လ်က္​ ကြၽန္​မကိုျဖတ္​တိုက္​သြား​ေလသည္​။ သို႔​ေသာ္​ ကြၽန္​မၾကာမၾကာ သတိရမိ​ေသာ ငယ္​ဘဝကဲ့သို႔ ​ေဆြး​ေျမ႕ဖြယ္​လွပသည္​့အတိတ္​ကို ျပန္​လွည္​့ၾ...

`လက္​​ေဆာင္​´

ကမ႓ာ​ေပၚမွာ႐ွိတဲ့ ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​ျခင္​း​ေတြ၊ စိတ္​ခ်မ္​း​ေျမ႕မႈ​ေတြ၊​ ေမတၱာတရား​ေတြနဲ႔ အဲဒါ​ေတြကို ထာဝရတည္​ၿမဲ​ေစမယ္​့ `သစၥာတရား´၊ ဒါ​ေတြကို ဖဲႀကိဳးလွလွ​ေလးနဲ႔ ထုပ္​ပိုးခ်ည္​​ေႏွာင္​ၿပီး​ေပးခဲ့တယ္​ ... သူ ... လက္​ခံယူႏိုင္​​ေလမည္​လား မသိ ။ `​ေလျပည္​ခ်မ္​းခ်မ္​း´