" ေမတၱာျဖင့္ ... "

 

" ေမတၱာျဖင့္ ... "


ပန္းေတြ ပြင့္ေ၀မယ့္ လမ္းေတြလား …
စမ္းေတြ ခမ္းေစမယ့္ လမ္းေတြလား ..
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ထမ္းပိုးရင္းေလွ်ာက္မွ

စိမ္းလန္းရမယ့္ လမ္းေတြတဲ့လား … ။

အႏုိင္ ဆိုတဲ့ စိတ္ေက်နပ္မႈလား …
အရံႈး ဆိုတဲ့ သိမ္ငယ္တတ္မႈလား …
ညီမွ်ျခင္းမက်တဲ့ အခ်ိဳးေတြထဲ
စိတ္အားငယ္တတ္မႈေတြ …
သင္ယူတတ္ေျမာက္ခဲ့ၿပီလား ။

အလ်ားအနံ မရွိမႈလား …
အသြားအျပန္ မရွိမႈလား …
အေပးအယူဆန္တဲ့ ေလာကႀကီးမွာ
ေမတၱာ ဆိုတာ … ေပးတုိင္းျပန္မရလည္း
ေျမႀကီးဆန္ဆန္ ေအးခ်မ္းတယ္ ။

အမွားအမွန္ကုိ ျငင္းခံုရင္း
ကုိယ္ပုိင္ယံုၾကည္ခ်က္ရဲ႕အစြန္းတစ္ဖက္မွာ
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ …
ကုိယ့္ခံယူခ်က္ေတြနဲ႕
ကုိယ့္ေထာင္ေခ်ာက္မွာ ကုိယ္ … ပိတ္မိတယ္ ။

မာနေရာင္ ေတာက္ပတဲ့
အတၱ ခပ္ျပင္းျပင္းျခယ္သၿပီး …
အစိမ္းေရာင္ မ်က္မွန္တစ္လက္နဲ႕ …
ေက်းဇူးျပဳၿပီး … လွမ္းမၾကည့္ပါနဲ႕ ။

ေမတၱာတရားရဲ႕
ၿပိဳင္ဘက္ေတြအားလံုးဟာ
တစ္ေန႕ေတာ့ …
ေလာကဓံႀကိဳး၀ိုင္းမွာ
ဒူးေထာက္၀ပ္ဆင္းသြားၾကရစၿမဲ …။

ဒါေပမယ့္ ..
ႏွလံုးသားေလးေတြေတာ့ …
အစစ္အမွန္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ရရွိသြားခဲ့ၾကပါတယ္ ။ ။

 

“ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း”
April 8th, 2012
11:27 am !