Skip to main content

" တစ္ဖက္သတ္ "


" တစ္ဖက္သတ္ "


မေတာ္တဆ တိုက္ဆုိင္တဲ့
အမွတ္တမဲ့ေတြကို အသက္သြင္းရင္း …
ႏွလံုးသားရဲ႕ ေလွ်ာက္လမ္းေပၚမွာ
နာက်င္မႈေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္စုလာတာ
ေက်ာပိုးထားတဲ့ … တစ္အိတ္စာျပည့္ ..ေနၿပီ ။

တစ္ေယာက္ခ်င္းစီဘက္က
ကုိယ္ပုိင္မွန္ကန္မႈေတြနဲ႕ …
ဒီပုစၦာကို အေျဖထုတ္ေတာ့
ပိပိရိရိ လြဲေခ်ာ္ျခင္းေတြ ..
အခ်ိဳးက် ညီမွ်လို႕ … ေနတယ္။

စကၠဴျဖဴ တစ္ရြက္လို
ကုိယ့္အေပၚလာေရးတဲ့
အဓိပၸါယ္ေတြကို ဖတ္ၾကည့္ရင္း
ၿပံဳးခဲ့ဖူး ၊ … ငိုခဲ့ဖူး …
ေပ်ာ္ခဲ့ဖူး ၊ ေဆြးခဲ့ဖူး …..
လြမ္းခဲ့ဖူး ….
ေမာပန္္းခ ဲ့… ဖူးပါတယ္။

ရုိးသားမႈကို တဖြဖြေရရြတ္ၿပီး
အမွန္တကယ္ခ်ေရးျဖစ္တဲ့
ဟန္ေဆာင္ျခင္းတရားေတြကို
ခဲဖ်က္နဲ႕ ျပန္ဖ်က္မပစ္ႏုိင္ေသးသေရြ႕
ေလျပင္းတစ္ခ်က္ေ၀ွ႕တုိင္း
အစစ္အမွန္ ငါတို႕ေတြ …
တိမ္လို လြင့္လြင့္သြားရဦးမွာ .. ပါပဲ ။

ဒီအတိုင္း … ဆို
အစိမ္းလိုက္ ၀ါးစားေနရတဲ့
ရင္ခုန္သံေတြ အထာက်ဖို႕
အခ်စ္ဆိုတဲ့ မီးတစ္စ
မင္းနဲ႕ ငါ့ၾကား ..
တကယ္ေရာ … လိုအပ္လုိ႕လား။

တစ္ဖက္သတ္ ေသခ်ာျခင္းေတြထဲ
မေသခ်ာျခင္းေတြ
ရာခိုင္ႏႈန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား …
ခပ္ … ထည့္ခဲ့ၾကၿပီးတဲ့ေနာက္ …
နာက်င္ျခင္းေတြ ဆဲလ္ပြား .. လို႕
အိပ္မက္သစ္ပင္ျဖစ္တည္တဲ့ … ဇုန္မွာ
ရုတ္တရက္ မိုးေခါင္ေရရွားသြားတယ္ ။

တစ္ခါတစ္ေလ
အေကာင္းဆံုးေတြ ဆိုတာ …
ေနာက္က်ၿပီးမွ … ေရာက္လာတတ္တာဆိုပဲ ။
ခုေတာ့ ….
ခံစားခ်က္ေတြ ေၾကမြက်ိဳးပ်က္လို႕
အိပ္မက္ကေလး လြတ္က်သြား … ခဲ့ၿပီ ။ ။


ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း[Barbie]
Jan 16, 2012
Monday, 15:21 pm

Comments

Popular posts from this blog

" မ်က္ႏွာဖံုး "

" မ်က္ႏွာဖံုး " ဟန္ေဆာင္မ်က္ႏွာဖံုးေတြေအာက္က အၿပံဳးတုေတြကုိ မုန္းတယ္ အၿပံဳးဆိုတာ … သန္႕စင္မွ တန္ဖိုးျမင့္တတ္တာမ်ိဳး … ။ ေထာင္ျမင္ရာစြန္႕ျခင္းမ်ိဳး ၊ လိုခ်င္တာရဖို႕ … သိကၡာကုိ ထိုးေကၽြးျခင္းမ်ိဳး အကၽြမ္းမ၀င္တတ္ခဲ့ဘူး … ။ လူထဲက လူ မျဖစ္ခ်င္ဘူး ။ အေပါင္း၊ အႏုတ္၊ အေျမွာက္၊ အစား အႀကံအစည္မ်ားတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြ ဥေပကၡာတရားကို လာ..လာဆြတတ္လြန္္းလို႕ ။ အိပ္မက္အတုိင္း ..လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့သူ တစ္ေယာက္တည္းလည္း ေတာက္ပရဲတယ္ ။ ႏႈတ္ခမ္းမွာ ေဆးသၾကားေတြ သုတ္လိမ္းၿပီးမွ စိတ္ဓါတ္ကုိ အဆိပ္လာလာမခတ္ပါနဲ႕... ။ အရိုးသားဆံုးစိတ္မွာ အနံ႕ဆိုးေတြနဲ႕ မေလွာင္အိုက္ခ်င္လို႕ ႏွလံုးအိမ္ရဲ႕ ျပတင္းတံခါးမွာ ဥေပကၡာတရား အၿမဲတမ္း လႊတ္တင္ထားပါတယ္ ။ ။ “ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း” [ August 2012, ကလ်ာ မဂၢဇင္း ]

ရနံ႔ကုထံုး

`ရနံ႔ကုထံုး´ ႏို႔ဆီမ်ား​ေသာေကာ္​ဖီ​ေရာင္​ည​ေနခင္​းသည္​ ခပ္​​ေနာက္​​ေနာက္​ဝါက်င္​​ေနသည္​။ တျဖဴးျဖဴးလြင္​့ခတ္​လာ​ေသာ​ေလျပည္​ညင္​း​ေၾကာင္​့သာ ​ေအးျမမႈႏွင္​့အနည္​းငယ္​ၾကည္​စင္​လာ၏။ ​ေသခ်ာ​ေပါက္​ တိမ္​အုပ္​ဆိုင္​း​ေသာည​ေနခင္​း​ေနာက္​မွ ​ေခ်ာင္​းၾကည္​့​ေန​ေသာဆည္​းဆာ​ေနသည္​ မိုး​ေကာင္​းကင္​ကို လဲ့လဲ့​ေလးျဖာ၍ နံ႔သာ​ေရာင္​ခပ္​မႈန္​မႈန္​ဝင္​း​ေန​ေစသည္​။ မိုး​ေန႔၏အလယ္​​ေခါင္​တည္​့တည္​့မွာ ကမ႓ာ​ေျမႏွင္​့အတူ ည​ေနရီ​ေထာင္​့ခ်ိဳးတစ္​ခုကို ခ်ိဳးဝင္​ခဲ့သည္​့မ်ဥ္​း​ေျဖာင္​့တစ္​​ေၾကာင္​းသည္​ ကြၽန္​မျဖစ္​သည္​။ `အို ​ေလညင္​း ... ​ေဆြးဖ်မႈ​ေတြ ငါ့ဆီသယ္​​ေဆာင္​မလာနဲ႔ကြယ္​။ ငါက ခုမွ ​ေပ်ာ္​ကာစ ည​ေနထဲ​ေျခခ်႐ံု႐ွိ​ေသးတယ္​။´ ဘာကို လြမ္​းမွန္​းမသိ။ ဘာကို တမ္​းတမိလို႔​ အာ႐ံု​ေတြ ေဆြးဖ်မႈန္​ရီသည္​မသိ။ ခံစားသ္ိျဖင္​့ သူမစိတ္​​ေတြအံု႔မိႈင္​း သြား၏ ။  အသိစိတ္​က ၾကည္​စင္​ျပာလြင္​​ေနပါလ်က္​ ည​ေနခင္​းကုိယ္​တိုင္​ ​ေဆြး​ေျမ႕​ေနကာ အ​ေဆြးစီး​ေၾကာင္​းတစ္​ခု သယ္​​ေဆာင္​လ်က္​ ကြၽန္​မကိုျဖတ္​တိုက္​သြား​ေလသည္​။ သို႔​ေသာ္​ ကြၽန္​မၾကာမၾကာ သတိရမိ​ေသာ ငယ္​ဘဝကဲ့သို႔ ​ေဆြး​ေျမ႕ဖြယ္​လွပသည္​့အတိတ္​ကို ျပန္​လွည္​့ၾ...

`လက္​​ေဆာင္​´

ကမ႓ာ​ေပၚမွာ႐ွိတဲ့ ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​ျခင္​း​ေတြ၊ စိတ္​ခ်မ္​း​ေျမ႕မႈ​ေတြ၊​ ေမတၱာတရား​ေတြနဲ႔ အဲဒါ​ေတြကို ထာဝရတည္​ၿမဲ​ေစမယ္​့ `သစၥာတရား´၊ ဒါ​ေတြကို ဖဲႀကိဳးလွလွ​ေလးနဲ႔ ထုပ္​ပိုးခ်ည္​​ေႏွာင္​ၿပီး​ေပးခဲ့တယ္​ ... သူ ... လက္​ခံယူႏိုင္​​ေလမည္​လား မသိ ။ `​ေလျပည္​ခ်မ္​းခ်မ္​း´