“ ခ်စ္ျခင္း၏ အကၡရာမ်ား ”

 

“ ခ်စ္ျခင္း၏ အကၡရာမ်ား ”

အသည္းမာတတ္သြားၿပီ ၊
နာက်င္ျခင္းေတြမွာ အၿပံဳးမပ်က္
တိတ္တိတ္ေလး …
ငိုေၾကြးတတ္သြားၿပီ ။

ေပ်ာ္ရႊင္တုိင္း ဦးဦးဖ်ားဖ်ားတုိင္တည္ခ်င္ခဲ့
ငုိခ်င္တုိင္း အေျပးခို၀င္ခ်င္ခဲ့

အနီးဆံုးရွိခြင့္ အျဖဴစင္ဆံုးအိပ္မက္ေတြ
ေအးစက္စက္ ေလွာင္ၿပံဳးတစ္ခ်က္မွာ
ဖ်တ္ခနဲ ရင့္က်က္တတ္သြားၿပီ ။

တစ္လွမ္းစာ ေရွ႕တုိးတုိင္း
ႏွစ္လွမ္း ပိုေ၀းကြာသြားတတ္တဲ့
နင္တီထြင္တဲ့ဂိမ္းမွာ
ငါဟာ …
လွလွပပ က်ိန္စာသင့္ခဲ့သူေပါ့ ။

မရင့္က်က္ေသးတဲ့
စက္ဘီးကေလးဟာ
ေလွာင္ရယ္သံေတြၾကားမွာ
အခါခါ လဲက်တယ္ … ။

ဒဏ္ရာေတြ ပြင့္ေ၀တဲ့လမ္းမွာ
ဘယ္လို ….
ကာရံေတြ လွပတာ ျမင္ခဲ့ဖူး … လဲ ။

၀ရံတာကို မွီေငး
ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ ညေနခင္းေတြ ၊
ၾကယ္ကေလးေတြနဲ႕
လက္ခနဲ အၾကည့္တစ္ခ်က္ဆံုဖုိ႕
၀ရံတာ အစြန္းကို
မၾကာခဏ တက္ရပ္ခဲ့ဖူးသလိုမ်ိဳး … ၊

အခ်စ္ ဆိုတာ …
အသိမ္ေမြ႕ဆံုး နစ္၀င္ခဲ့တဲ့
အျဖဴစင္ဆံုး စိတ္ဆႏၵေတြရဲ႕
အဆံုးစြန္ ရူးသြပ္ျခင္းတစ္မ်ိဳး …
ျဖစ္ .. ခဲ့ .. တယ္ ။ ။

 

 “ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း”
18 th, May 2012 ;
Friday, 11:34 pm !