Skip to main content

*"တစ္ခါတစ္ေလ .. ေပါ့ .."*




*"တစ္ခါတစ္ေလ .. ေပါ့ .."*

သူငယ္ခ်င္းေတြ တစ္အုပ္ႀကီး လာေခၚရင္ မလႊတ္လို႕ ..... စိတ္ဆိုးတယ္ ။

ေတာင္းသေလာက္ မုန္႕ဖိုးမေပးတဲ့အခ်ိန္ ..... စိတ္ဆိုးတယ္ ။

ေနရာတကာမွာ က်ပ္တတ္တဲ့ စည္းကမ္း ၊ ျခြင္းခ်က္မရွိလို႕ ..... စိတ္ဆိုးတယ္ ။

ေဒါသထြက္တဲ့အခ်ိန္ ေစာဒတက္ခြင့္ ၊ ေျဖရွင္းခြင့္ မရႏိုင္လို႕ ...... စိတ္ဆိုးတယ္ ။



တစ္ခါတစ္ေလ .. ေပါ့ ..

မုန္႕ဖိုးေတြ အမ်ားႀကီး ရတဲ့အခ်ိန္ ... ေက်းဇူးပါ ေဖေဖ ။

တစ္ခုခု အခက္အခဲႀကံဳတဲ့အခ်ိန္ ေရွ႕ကေန ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းေပးတတ္လို႕ ... ေက်းဇူးပါ ေဖေဖ ။

ျပသနာတစ္ခုခု အေျဖထုတ္ဖို႕ခက္ခဲတဲ့အခါ ေဆြးေႏြးအႀကံျပဳေပးတဲ့အတြက္ ... ေက်းဇူးပါ ေဖေဖ ။

ေျဖာင့္မတ္တည္ၾကည္ၿပီး မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ေပးေနတဲ့ အကာအကြယ္အတြက္ ... ေက်းဇူးပါေဖေဖ ။



တစ္ခါတစ္ေလ ... ေပါ့ ..

စိတ္ရႈပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ၾကားရဲ႕သားနဲ႕ စကားျပန္မေျပာမိတဲ့အခါ .. ခြင့္လႊတ္ေပးပါ ေဖေဖ ။

မုန္႕ဖိုးရတဲ့အခ်ိန္ေပ်ာ္ၿပီး ဘာကူညီေပးရမလဲလို႕ေမးဖို႕ ေမ့ေလ်ာ့ေနတဲ့အခါ .. ခြင့္လႊတ္ေပးပါ ေဖေဖ ။

အျမင္မတူ အေတြးကြဲျပားေနတဲ့ ကိစၥေတြမွာ အခါမ်ားစြာ ေခါင္းမာတတ္ခဲ့တာ ... ခြင့္လႊတ္ေပးပါ ေဖေဖ ။


အခါခပ္သိမ္း ပါပဲ ..

‌ေနာက္ကြယ္ကၿပီးၿပည့္စံုတဲ့ ေပးဆပ္မႈအတြက္ ၿပီးၿပည့္စံုတဲ့အလိုက္သိမႈနဲ႕ မျဖည့္ဆည္းႏိုင္ေသးတာ ...ခြင့္လႊတ္ပါ ေဖေဖ ။


အၿမဲတမ္းအတြက္ပါပဲ ..

ရင့္က်က္တဲ့ စိတ္ႏွလံုးနဲ႕ .. သိတတ္လိမၼာစြာေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ႀကံဳမယ့္ တစ္ေန႕ထိ ... ေပ်ာ္ရႊင္က်န္းမာစြာ တည္ရွိေပးပါ ေဖေဖ ။

[ 2011 - International Father's Day အမွတ္တရ ကဗ်ာေလးပါ ]


 22 December 201
 “ ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း ”

Comments

Popular posts from this blog

" မ်က္ႏွာဖံုး "

" မ်က္ႏွာဖံုး " ဟန္ေဆာင္မ်က္ႏွာဖံုးေတြေအာက္က အၿပံဳးတုေတြကုိ မုန္းတယ္ အၿပံဳးဆိုတာ … သန္႕စင္မွ တန္ဖိုးျမင့္တတ္တာမ်ိဳး … ။ ေထာင္ျမင္ရာစြန္႕ျခင္းမ်ိဳး ၊ လိုခ်င္တာရဖို႕ … သိကၡာကုိ ထိုးေကၽြးျခင္းမ်ိဳး အကၽြမ္းမ၀င္တတ္ခဲ့ဘူး … ။ လူထဲက လူ မျဖစ္ခ်င္ဘူး ။ အေပါင္း၊ အႏုတ္၊ အေျမွာက္၊ အစား အႀကံအစည္မ်ားတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြ ဥေပကၡာတရားကို လာ..လာဆြတတ္လြန္္းလို႕ ။ အိပ္မက္အတုိင္း ..လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့သူ တစ္ေယာက္တည္းလည္း ေတာက္ပရဲတယ္ ။ ႏႈတ္ခမ္းမွာ ေဆးသၾကားေတြ သုတ္လိမ္းၿပီးမွ စိတ္ဓါတ္ကုိ အဆိပ္လာလာမခတ္ပါနဲ႕... ။ အရိုးသားဆံုးစိတ္မွာ အနံ႕ဆိုးေတြနဲ႕ မေလွာင္အိုက္ခ်င္လို႕ ႏွလံုးအိမ္ရဲ႕ ျပတင္းတံခါးမွာ ဥေပကၡာတရား အၿမဲတမ္း လႊတ္တင္ထားပါတယ္ ။ ။ “ေလျပည္ခ်မ္းခ်မ္း” [ August 2012, ကလ်ာ မဂၢဇင္း ]

ရနံ႔ကုထံုး

`ရနံ႔ကုထံုး´ ႏို႔ဆီမ်ား​ေသာေကာ္​ဖီ​ေရာင္​ည​ေနခင္​းသည္​ ခပ္​​ေနာက္​​ေနာက္​ဝါက်င္​​ေနသည္​။ တျဖဴးျဖဴးလြင္​့ခတ္​လာ​ေသာ​ေလျပည္​ညင္​း​ေၾကာင္​့သာ ​ေအးျမမႈႏွင္​့အနည္​းငယ္​ၾကည္​စင္​လာ၏။ ​ေသခ်ာ​ေပါက္​ တိမ္​အုပ္​ဆိုင္​း​ေသာည​ေနခင္​း​ေနာက္​မွ ​ေခ်ာင္​းၾကည္​့​ေန​ေသာဆည္​းဆာ​ေနသည္​ မိုး​ေကာင္​းကင္​ကို လဲ့လဲ့​ေလးျဖာ၍ နံ႔သာ​ေရာင္​ခပ္​မႈန္​မႈန္​ဝင္​း​ေန​ေစသည္​။ မိုး​ေန႔၏အလယ္​​ေခါင္​တည္​့တည္​့မွာ ကမ႓ာ​ေျမႏွင္​့အတူ ည​ေနရီ​ေထာင္​့ခ်ိဳးတစ္​ခုကို ခ်ိဳးဝင္​ခဲ့သည္​့မ်ဥ္​း​ေျဖာင္​့တစ္​​ေၾကာင္​းသည္​ ကြၽန္​မျဖစ္​သည္​။ `အို ​ေလညင္​း ... ​ေဆြးဖ်မႈ​ေတြ ငါ့ဆီသယ္​​ေဆာင္​မလာနဲ႔ကြယ္​။ ငါက ခုမွ ​ေပ်ာ္​ကာစ ည​ေနထဲ​ေျခခ်႐ံု႐ွိ​ေသးတယ္​။´ ဘာကို လြမ္​းမွန္​းမသိ။ ဘာကို တမ္​းတမိလို႔​ အာ႐ံု​ေတြ ေဆြးဖ်မႈန္​ရီသည္​မသိ။ ခံစားသ္ိျဖင္​့ သူမစိတ္​​ေတြအံု႔မိႈင္​း သြား၏ ။  အသိစိတ္​က ၾကည္​စင္​ျပာလြင္​​ေနပါလ်က္​ ည​ေနခင္​းကုိယ္​တိုင္​ ​ေဆြး​ေျမ႕​ေနကာ အ​ေဆြးစီး​ေၾကာင္​းတစ္​ခု သယ္​​ေဆာင္​လ်က္​ ကြၽန္​မကိုျဖတ္​တိုက္​သြား​ေလသည္​။ သို႔​ေသာ္​ ကြၽန္​မၾကာမၾကာ သတိရမိ​ေသာ ငယ္​ဘဝကဲ့သို႔ ​ေဆြး​ေျမ႕ဖြယ္​လွပသည္​့အတိတ္​ကို ျပန္​လွည္​့ၾ...

`လက္​​ေဆာင္​´

ကမ႓ာ​ေပၚမွာ႐ွိတဲ့ ​ေပ်ာ္​႐ႊင္​ျခင္​း​ေတြ၊ စိတ္​ခ်မ္​း​ေျမ႕မႈ​ေတြ၊​ ေမတၱာတရား​ေတြနဲ႔ အဲဒါ​ေတြကို ထာဝရတည္​ၿမဲ​ေစမယ္​့ `သစၥာတရား´၊ ဒါ​ေတြကို ဖဲႀကိဳးလွလွ​ေလးနဲ႔ ထုပ္​ပိုးခ်ည္​​ေႏွာင္​ၿပီး​ေပးခဲ့တယ္​ ... သူ ... လက္​ခံယူႏိုင္​​ေလမည္​လား မသိ ။ `​ေလျပည္​ခ်မ္​းခ်မ္​း´